Gisteren was het boekje bij de post, waarin mijn foto is opgenomen. Vier exemplaren, twee in het Nederlands en twee in het Engels.
Karin van Pinxterenschrijft: Zeer bedankt voor je bijdrage. Alex de Vries vond het ook super. Het past er goed in, dat je de wereld in eigen hand hebt. Een wolkenplukker.
In het boekje staat ook dat de hele tekst van Hoop, geloof en liefde op haar site te vinden is, maar dat kan ik nog niet vinden. Ik heb een mailtje gestuurd, misschien staat het ergens anders, ik laat het dan weten.
Update: Het staat nog niet online, ik krijg een mailtje als het zover is.
Gelukkig kan ik het nog navertellen, al kost me dat wel veel moeite.
We kwamen thuis gisteravond nadat we lekker met Ina en Martin bij Salud hadden gegeten, zij zouden nog even langs komen voor een afzakkertje.
Joop dook de kelder in voor een wijntje en ik ruimde even wat op, zag dat de handdoek in de keuken wat smoezelig was en wilde even een schone pakken, die liggen rechtsboven in de kelderkast, daar keek ik dus ook, en stapte de kelder in….. die open stond…. de grond verdween letterlijk onder mijn voeten.
Ik klapte met mijn rug op de trap, kon er nog wel zelf uit klauteren en daar lag ik dan in de bijkeuken.
We zijn met ijs aan de gang gegaan, Ina en Martin waren er inmiddels ook, maar ja ik kon bijna niet lopen en het deed toch wel heel erg zeer. Toen hebben we toch de dokter nog maar gebeld en die constateerde dat mijn zwevende ribbetje links achter gebroken is.
Lekker is anders.
Het was weer erg gezellig, zoals elk jaar eigenlijk. Lekker gedanst en gefeest met het hele dorp. De paar foto’s die ik gister maakte staan hier. Gisteravond ben ik zonder fototoestel op stap geweest, ook weleens leuk. Nu moet ik er alleen nog een beetje van bijkomen, het is maar goed dat het niet elke week feest is. De muis ontdekte Didi in een baal stro, haar neus is goed in elk geval.
Een dag als zoveel andere zou ik bijna zeggen. Er gebeurt niet zoveel, vandaar nog maar een filmpje. Vandaag vond Didi een balletje onderweg.
Vandaag heeft wel de allerknapste webmaster van het hele universum, of het ook de liefste is laat ik even in het midden, mijn weblog nagekeken en verbeterd en dat was best een heel karwei na al dat onkundige geknoei van mij. Puntjes op de i gezet, andere lettertjes, kunt u het nog lezen? Zijn de lettertjes niet te klein? Ik ben er weer helemaal gelukkig mee, tot nu toe… eens kijken of ik dit kan posten.
Update: Dat posten had even wat voeten in de aarde. Nu nog een update als test.
Gisteren deed ik een rondje over het nieuw aangelegde “fietspad”: tussen den Osse en Serooskerke, niet helemaal hoor, dat is nog wat te ver, erg recht en nog erg kaal, maar wel lekker rustig. Didi vindt het ook prachtig en rent soms als een dolle door de greppels die er naast liggen.
Door het schrijven erover had ik ook wel zin in een advocaatje gekregen Ik nam de helft van het recept van (ook) Ria, met de vanille zaadjes. Het is alleen mislukt, geschift, te lang gewacht, maar wel te eten hoor, het komt wel op.
Onmisbaar voor het zelf maken van advocaat is DE BUS. Ik zou niet weten hoe het zonder moet, misschien kan het wel, maar ik heb het nooit gedaan. Voor het maken van DE BUS heb je een leeg boterhamworstblik nodig, dus eerst brengen we een bezoek aan de dichtstbijzijnde vleeswarenafdeling. Verder heb je dan een HANDIGEMAN nodig, die daarbij een bijpassende STAMPERmaakt. Een rondje iets kleiner dan de diameter van de bus zodat het heen en weer kan bewegen, met daarin niet al te kleine gaatjes geboord, waardoor de vloeistof weer naar boven kan. Aan dat rondje een steel met een handvat om de boel op en neer te kunnen bewegen. Bij mij is dat rondje van zink en de steel van staal, waaraan dan aan het eind een draadeindje gedraaid moet worden, dat gaat dan door het midden van het plaatje en wordt vastgezet met een moertje en een contramoertje (zegt Joop).
Het is even werk, maar dan heb je er ook de rest van je leven plezier van en ook de buren en de rest van het dorp, want als eenmaal bekend is dat je een advocaatbus hebt….
Het recept van mijn moeder heb ik niet meer kunnen vinden en ik weet het ook niet uit mijn hoofd. Zus gesmst, maar nog niets gehoord, misschien komt het nog.
Het recept van Miriam, dat volgens mij anders is dan ik altijd deed.
Benodigdheden: 4 dl jenever 1 dl water 400 gr basterdsuiker 3 zakjes vanillesuiker 8 eieren
Of een andere variant: 4 dl jenever of brandewijn 500 gr basterdsuiker 12 eieren 2 zakjes vanillesuiker
Alle ingredienten bij elkaar in een schaal doen en even mixen. (ik mikte alles gelijk in de bus en gebruikte geen mixer, maar 12 eieren is dan teveel, volgens mij deed ik er 8 en kan dat wel in 1 keer) Zet een pan op met water, de advocaatbus moet ongeveer voor de helft in het water staan. Het water moet tegen de kook aan zijn. Vervolgens giet je de HELFT van de mix door een zeef in DE BUS, het wordt heel luchtig en stijgt tot bijna aan de rand, dus er mag niet teveel in. (ik zeefde na het koken, zo uit de bus in de zeef, na eerst even onder de koude kraan) Rustig stampen. Je moet zelf een beetje inschatten wanneer de advocaat dik genoeg is. (dat is bij mijn weten als het weer wat begint te zakken) Daarna de andere helft. Onder het afkoelen af en toe doorroeren….
Nu het er staat volgen er vast nog andere varianten, ik ben benieuwd. Oh ja en jenever, brandewijn, citroenbrandewijn, het kan allemaal.
SUCCES!!!
UPDATEUPDATEUPDATE
“Hey Ria, Zag je advocaatbus en recept. M’n schoonzussen en ik geloof ook een tante van me, hadden vroeger zo’n bus. Ik niet, maar toch heb ik vroeger vaak zelf advocaat gemaakt. Dit was het recept en de manier:
12 eieren 400 gr suiker zaad uit 1 vanillestokje of 1 zakje vanillesuiker ietsje zout 3/4 liter vanillebrandewijn
Klop in een kom de eieren met de suiker, zaad uit het vanillestokje en ietsje zout, dik en schuimig. Schenk al kloppend en langzaam de brandewijn erbij. Zet de kom in een pan met een laag kokend water en laat de drank al kloppend dik worden. Als het zover is, zet dan de kom in koud water en blijf kloppen/roeren tot de advocaat is afgekoeld (af en toe opnieuw koud water nemen). Het afkoelen is nodig om schiften te voorkomen.
Als kom gebruikte ik zo’n ouderwetse melkkoker, kloppen deed ik met de mixer en ik gebruikte het zaad uit een vanillestokje, omdat ik de spikkeltjes in de advocaat wel leuk vond.
Grappig dat je dit op je weblog had. Ik had juist vandaag opgeschreven dat ik dat binnenkort weer eens wilde gaan maken.
Ben toch weer een beetje op de ouderwetse toer: stoofpeertjes, draadjesvlees, hachee, snert. Kreeg het vroeger van m’n moeder en probeer het nu zelf, met wisselend succes.
Mijn moeder deed het met verjaardagen en soms eens een keertje tussendoor, als bv de eieren op moesten. Het was dan teveel om alleen op te eten vond ze, je werd er maar dik van en dan bracht ze ook een potje bij mij. Dan kwam ze al lachend aangelopen, met een rood hoofd van het boven de pan hangen en vrolijk vanwege het vele proeven, want je zit dan met een bus en een stamper, een zeef en een lepel waar allemaal advocaat aan zit en dat is zonde om af te spoelen. Als het dan eenmaal in de schaal zit moet je veel roeren, “anders komt er een vel op”, zei ze altijd en dan is dus elke keer die lepel weer vuil. Ik weet niet of het waar is van dat vel, dat heb ik natuurlijk nooit uitgeprobeerd, stel je voor dat zou zonde zijn. En als het dan afgekoeld is moet het in een pot of weckfles en dan is er weer een schaal om uit te likken. Dus toen Miriam vanmorgen vertelde dat ze advocaat ging maken kwam dat allemaal weer boven. Ik heb het ook veel gedaan en het moment van stoppen met stampen is altijd een beetje spannend, anders gaat het klonteren en daar heb ik vanmiddag even mee geholpen en natuurlijk gezegd dat ze veel moest roeren, anders komt er een vel op…. Advocaat maken is leuk…. en lekker.
