Van moeder op dochter

Mijn moeder deed het met verjaardagen en soms eens een keertje tussendoor, als bv de eieren op moesten. Het was dan teveel om alleen op te eten vond ze, je werd er maar dik van en dan bracht ze ook een potje bij mij. Dan kwam ze al lachend aangelopen, met een rood hoofd van het boven de pan hangen en vrolijk vanwege het vele proeven, want je zit dan met een bus en een stamper, een zeef en een lepel waar allemaal advocaat aan zit en dat is zonde om af te spoelen. Als het dan eenmaal in de schaal zit moet je veel roeren, “anders komt er een vel op”, zei ze altijd en dan is dus elke keer die lepel weer vuil. Ik weet niet of het waar is van dat vel, dat heb ik natuurlijk nooit uitgeprobeerd, stel je voor dat zou zonde zijn.
En als het dan afgekoeld is moet het in een pot of weckfles en dan is er weer een schaal om uit te likken.
Dus toen Miriam vanmorgen vertelde dat ze advocaat ging maken kwam dat allemaal weer boven.
Ik heb het ook veel gedaan en het moment van stoppen met stampen is altijd een beetje spannend, anders gaat het klonteren en daar heb ik vanmiddag even mee geholpen en natuurlijk gezegd dat ze veel moest roeren, anders komt er een vel op….
Advocaat maken is leuk…. en lekker.

Ria Dinsdag 09 Maart 2010 at 6:57 pm | | Standaard | Elf reacties

Kleurtjes

Gekleurd schuim/alg op het strand vandaag.
Ik maakte wat foto’s, benieuwd hoe het er uitvergroot uit zou zien, nou zo dus.
Geen idee hoe het zo gekleurd komt, misschien omdat er olie in het water zit ofzo, anders is het gewoon wit in elk geval.
Ik word er wel vrolijk van, het is met een beetje fantasie toch net een veld bloemetjes, of ga ik nu hallucineren vanwege het gebrek aan echte…
Didi en ik deden een rondje Watergat in een rap tempo, maar toch nog met mijn onafscheidelijke thermo hemd, hoe heb ik ooit zonder gekund vraag ik me soms af, en wanten natuurlijk.

Ria Maandag 08 Maart 2010 at 7:17 pm | | Standaard | Twaalf reacties

IJskoud

Twaalf uur vanmiddag in de zon, nog stijfbevroren en best dik.
Natuurlijk is het fijn dat de zon schijnt, maar die temperaturen!
Het is MAART!
LENTE!

En als je het daar nog niet koud van krijgt, dan is het wel van dat afschuwelijke familiedrama in Zierikzee
Een man met een straatverbod en een bandje rond zijn enkel, hij mocht daar helemaal niet zijn!
Waarvoor zijn die bandjes dan?
Is er dan niemand die daarnaar kijkt?
Dit had nooit mogen gebeuren.

Ria Zondag 07 Maart 2010 at 6:42 pm | | Standaard | Vijf reacties

Strao Ellemeet

Het filmpje bibbert een beetje, want wat was het vreselijk koud op het strand.
Ik kon me dan ook heel goed voorstellen dat sommige paarden glad geen zin hadden om het water in te gaan, ik had het als paard zijnde ook af laten weten.
Vanmiddag nog even naar de Outlet alwaar ik een mooie vaas scoorde voor minder dan de helft.
Vis gehaald in Renesse en daarna de kachel maar weer opgestookt.

Ria Zaterdag 06 Maart 2010 at 7:10 pm | | Standaard | Elf reacties

Het is goed zo.

“Kijk, Simba in een potje”, zei ik tegen Didi toen we weer in de auto stapten.
Ik had er best tegenop gezien, maar het viel gelukkig mee en het voelde goed.
Een mooie pot met de laatste resten van Simba en die mochten weer mee naar huis. En omdat ze gek op kippetjes was heb ik degene die ik afgelopen weekend van Truus kreeg erbij gezet.

Onderstaand gedichtje stuurde een dorpsgenootje me.

_The gate to Heaven,
I got to the gate of Heaven yesterday,
After we said goodbey,
I began to miss you terribly because I heard you cry,
suddenly there was an Angel, she asked me to enter Heavens gate,
I asked her if I could stay outside and wait
for someone who would be late.
I wouldn’t make much noise you see,
I wait here patiently, I wouldn’t bark or howl just play with my tennisball.
The angel said I could stay right here and wait for you to come, because heaven wouldn’t be heaven if I went alone.

So I’ll wait right here you take your time.
But keep me in your heart,
because Heaven wouldn’t be heaven without you to warm my Heart!_

Allemaal bedankt voor de fijne reacties.
Wieneke voor de kaart en ook van het diergeneeskundig centrum kregen we een kaart met de tekst:

Het plezier dat je samen deelde, neemt niemand je nog af.

En zo is het maar net.

Ria Vrijdag 05 Maart 2010 at 8:06 pm | | Standaard | Zestien reacties

Onnatuurlijk

Het is nog wel een beetje raar en ik roep nog vaak de verkeerde naam, maar het was wel super weertje vanmiddag, we hebben genoten.
Een lange wandeling waarop we van alles tegenkwamen. Daarna keek ik nog even rond in het tuincentrum waar het morgen grote uitverkoop is, er was nog niets te zien. Wel nam ik een paar heerlijke varkensoren mee. Dat was weer een nieuwe ervaring voor Didi. Ze heeft er eerst een tijdje mee rondgelopen met een blik van, “wat ik nu in mijn bek heb…. !”, maar even later heeft ze hem heerlijk opgepeuzeld natuurlijk.

Ria Donderdag 04 Maart 2010 at 7:13 pm | | Standaard | Negen reacties

Met zonder

Natuurlijk is het raar en stil en ligt er nu alleen nog een mini Rottie op het grote Simba kussen, maar wandelen deden we toch al met z’n tweetjes. Vandaag dus ook, we zijn naar het Watergat gelopen, helemaal zonder riem. Ze luistert goed en komt netjes ‘naast’ als er een fiets aan komt.
Simba is vanmiddag gecremeerd, toen ik belde voor de urn die ik had uitgezocht was het al gebeurd, ook dat geeft weer rust.
Ik neem geen hangertje, maar de urn wordt niet dichtgekit, zodat ik er altijd nog iets uit kan halen en de mogelijkheid tot uitstrooien blijft bestaan.
Vrijdag gaan we haar halen.

Ria Woensdag 03 Maart 2010 at 7:14 pm | | Standaard | Vijftien reacties

Hoe het ging

En dan word je natuurlijk erg vroeg wakker op zo’n akelige dag, zodat het wel erg lang duurt allemaal.
Je blijft maar knuffelen en aaien en vooral huilen.
Gelukkig scheen de zon en konden de deuren open en een kussen naar buiten zodat we lekker buiten konden wonen, dat maakte het allemaal toch wat aangenamer.
Eten deed ze niet meer, op een plakje worst na, water kwam er ook gelijk uit, het was tijd.
Het gekke was, dat toen de dierenarts eindelijk kwam om half twee, Simba en Didi allebei blaffend de oprit opliepen, het moet toch een gek gezicht zijn geweest voor die man.
Daarna hebben we Didi even apart gedaan.
Twee spuitjes later was het gebeurd.
Eerst onder narcose en daarna een dodeljike in het hart, die hoefde ik niet te zien.
Ze is lekker gaan slapen, geen pijn meer, geen drang om te eten of te drinken……rust….
Daarna mocht Didi ook weer bij haar, ze keek nauwelijks naar Simba om en vond de dierenarts veel leuker, net als de meneer van het crematorium die even later kwam. Hij heeft samen met Joop Simba op een brancard gelegd en in de auto gedragen, dat heeft ze wel goed gezien.

Morgen word ze gecremeerd.
Ik moet nog een mooie urn uitzoeken en eigenlijk wil ik ook wel een hangertje met wat as, al draag ik eigenlijk nooit hangertjes, ik ben er nog niet uit.
Vrijdag kunnen we haar dan ophalen.
Ik denk dat we de as later ergens uitstrooien, we zien het wel.

Het ergste hebben we gehad.
Zo voelt het voor mij tenminste, het is ook wel een opluchting.

Morgen wandelen met Didi.

Ria Dinsdag 02 Maart 2010 at 11:14 pm | | Standaard | Achttien reacties