De voorbereidingen voor CASzijn begonnen, er wordt inmiddels druk gebouwd en nu maar hopen dat het zaterdag ook zulk zonnig weer is en dat de wind eindelijk eens uit een andere hoek waait. De vooruitzichten zijn geloof ik wel goed. Er staat nog niet veel hoor, er moet nog een hoop werk gebeuren voor vrijdag.
Ik ben voorlopig weer even voor het laatst op het strand geweest, na alweer twee aanvaringen hou ik het even voor gezien, ik werd zelfs voor aso uitgescholden door de meneer die zijn hondje bijna wurgde door hem aan zijn riempje de lucht in te hijsen, dan ga je als hondje vanzelf wel piepen, dat komt heus niet door die van mij. Ik ga van de winter wel weer, als iedereen weer naar huis is.
En nu heb ik eindelijk visdraad, kan ik mijn kristallennergens meer vinden.
Koud hè! Bijna heel de dag spelletjes gedaan, achter de pc dan, daar word je niet zo vies van. Wel een stukje gewandeld hoor en net nog even een hapje in het dorp gegeten, de laatste asperges, ze zijn op nu. Morgen de langste dag alweer…. zal dan eindelijk de zomer eens beginnen?
Ik deed vanmorgen boodschappen terwijl iedereen dat deed. voordat het voetbal begon. Het was natuurlijk hartstikke druk overal en als je haast hebt moet je daar ook niet aan beginnen, maar ik had de tijd en vond het eigenlijk best gezellig, een soort Sinterklaasdrukte maar dan anders. Ik ben maar uit één winkel weggelopen, want die nieuwe batterij voor mijn camera kan nog wel even wachten. Bij de dierenwinkel was een ‘fotograaf’ aanwezig en ik waagde een poging. De foto is best leuk natuurlijk, maar dat komt omdat wij zo leuk zijn, want als je naar de vergrotingkijkt zie je dat hij vol met witte vlekjes zit, gewoon lege pixels ofzo. En nadat de foto genomen was werd hij bewerkt, man man, ik kreeg er spontaan rooie wangetjes van en Didi vlammende randjes rond haar bruine vlekken. Dezeheb ik erbij gekocht omdat ik die eigenlijk leuker vond en er ook eentje wilde hebben waarop we allebei helemaal staan, de fotograaf knipte standaard de onderste helft eraf. Ach ja, ‘t is een aardigheidje en Didi heeft een mooie nieuwe kunststof halsband, leer wordt erg lelijk in het zeewater.
Daarna keken we voetbal en ik af en toe een beetje naar de Zweedse bruiloft.
De vijver met het Purmerendje op de voorgrond, bijna in volle bloei. Het was een sombere dag, maar voor Didi wel eentje met een spannend randje, ze had een fazant te pakken vanmorgen. Hij zat klem in een hoekje, dus kon geen kant meer op. Toen Joop haar riep was ze even afgeleid en zag de fazant zijn kans waar te ontsnappen. Nou nou nou, wat heeft ze gerend, want hij moest toch nog ergens zijn, maar waar, je weet het niet hè, dus maar zoeken en rennen, dat heeft echt een paar uur geduurd, ik had intussen al gemaaid.
Verder voor mij ook best wel iets spannends. Ik heb me niet zelf aangemeld hoor, maar ik kreeg een mailtje met de vraag of ik één keer paar maand een stukje wil schrijven voor De Inwonerskrant Ik heb zoiets nog nooit gedaan, maar goed, ik heb uiteindelijk ja gezegd en nu wacht ik het maar af. Ik kreeg al een mailtje over een vergadering (de correspondenten mogen aanwezig zijn, dus hoeft niet hoor :D) …. mijn hemel, waar ben ik aan begonnen…
Toen we vanmorgen uit bed kwamen reed er een vreemdsoortig wagentjeover het land met twee mannen onder een parasolletje erop, geen gezicht. Af en toe stopten ze eens om wat uit de grond te trekken, ik dacht een soort onkruid. Natuurlijk gelijk een paar foto’s gemaakt en toen ze een beetje in de buurt waren riep ik om te vragen waar dat voor was, het bleek dat ze de dode planten er tussenuit haalden. Ze zaten heerlijk onder hun parasols zeiden ze en reden weer vrolijk, luid pratend, verder. Daarna ben ik gaan vegen, ik heb heel veel ‘gevogen’ vandaag, eigenlijk bijna heel de dag. Vanmiddag nog wel even naar het strand met Didi en omdat ze heel leuk speelde met de hond van de foto ben ik samen met zijn Duitse bazinnetje een stuk opgelopen, heel gezellig. ‘t Is ook de enige foto die ik kon maken want mijn batterij was leeg, deze gaat toch niet zo lang mee als van mijn vorige toestel. Ik ga maar eens een reserve aanschaffen.
Het is elke week weer een verrassing, ik vermaak me altijd wel in de wachtkamer bij de tandarts. Het zijn er eigenlijk drie, eentje voor de kaakchirurg, voor de vrouwenarts en voor de longarts. Er lopen dus ook altijd vrouwen met dikke buiken, die brengen meestal iemand mee, man of moeder, of nog een kind. De longarts heeft volgens mij weinig klandizie.
In mijn wachtkamer zaten ook twee dubbele nu, een man en een vrouw en een moeder met een dochter, dat zie je zo want die zitten naast elkaar en praten met elkaar. Twee stoeltjes verder een mevrouw met een leuke koeienjas, dan ik en naast mij nog een meisje.
De man en de vrouw namen een dropje, dat vond ik raar, dat doe je toch niet bij de tandarts, maar ze konden zich blijkbaar niet beheersen, zo zagen ze er ook uit. Ik zag zelfs even de hele dikke witte blote buik van de man. Gelukkig vonden ze het zelf ook raar, dat zeiden ze ook, wij beaamden dat en we lachten met z’n allen. De mevrouw met de koeienjas, die ze inmiddels aan de kapstok had gehangen en het meisje naast me vermaakten zich met hun telefoon, een spelletje of smsjes, ik kon het niet zien. De moeder en de dochter lazen in de blaadjes. In het gedeelte van de vrouwenarts peuterde een mevrouw met haar linker wijsvinger in haar rechteroor, dat stond raar en onhandig, je neemt toch de dichtstbijzijnde vinger lijkt mij, zij niet en even later stopte ze hem in haar mond.
Na een half uurtje wachten was ik aan de beurt en weer ruim een half uur later stond ik buiten, er werd serieus gehapt dit keer, wat nog niet zo vlotjes verliep vanwege gedeeltelijk overgroeide implantaten. Zelfs tandartsen moeten weleens nadenken zei hij. Als dat nu maar weer goed komt. Volgende week mag ik weer.
Hoewel ik wel lekker op mijn blote voeten liep moest ik er toch niet aan denken helemaal het water in te duiken, zoals de jongens van de foto. Ze deden er ook wel even over maar goed, het kwam er toch van en natuurlijk wilde Didi ook wel mee. We hebben lekker een eind over het strand gelopen, waar het verder erg rustig was. Vanmorgen eerst wat in de tuin gedaan, Joop sliep uit, dus dan is het lekker rustig in huis. Hij gaat wat minder ‘s nachts taxi rijden, in elk geval niet meer de drukke nachten in Renesse.
Degenen die binnenkort met vakantie gaan kunnen hier alvast oefenen met pakken.
De eerste overwinning is binnen.
Bij mij stond de tv aan en ik lag lekker in de zon, terwijl het vliegengordijn zijn best deed de boel wat aan te moedigen.
Terwijl ik daar zo lag zag ik een paar van die hele kleine rode beestjes lopen en waagde een poging er een foto van te maken.
Ik heb geen idee wat het is, vuurrood en kleiner dan een speldenknop, de pootjes zijn pas zichtbaar op de foto.
