Joechei

Eindelijk is het mei!

En mooi weer!

De meidoorn en de roetoeters bloeien!

En VOS  (Rene Geelhoed) zingt zijn eigen lied.

Wel of niet

Zonnig vanmorgen na een heerlijke nachtrust, daar knapt een mens van op, ik had weer zin in de dag. 

Gewandeld en een rondje Scharendijke gefietst, medicijnen opgehaald op Brouw want van de Levocitirizine had ik er maar twee meer en de oogdruppels voor volgende week waren ook gearriveerd. Het tijdstip van de operatie kwam vandaag per post, ik hou dat nog maar even voor mezelf maar best spannend natuurlijk.

Ik vroeg eens aan Copilot wanneer je nu eigenlijk naar de dokter moet. Ik vraag hem eigenlijk nooit iets omdat hij erg omslagtig is, meestal kies ik gewoon voor Google.  

Maar kijk :

ik had misschien wel een tekenbeet, dat wist ik niet zeker Joop ziet zoiets niet en hij zat al een paar dagen (de beet, wegens bermplassen) op mijn bil.

Verder was ik de nacht ervoor (doktersbezoek) helemaal rood geworden, een duidelijke allergie voor mij maar geen idee waarvan.

"zorgen over je gezondheid zijn voldoende reden voor een huisartsenbezoek" 

En dan als laatste wat de dokter in opleiding mij dan ook vroeg....

"wat wil je bereiken met je huisartenbezoek" 

Hij stelde een paar keuzes, waaronder 'weten wat het is'  wat voor mij op dat moment het belangrijkst was, ik hoef geen medicatie en ook niet doorgestuurd als dat totaal niet aan de orde is.

Ze (ja het waren er twee, eerst één en later na overleg samen, de praktijk is voor doktoren in opleiding ook nieuw, ze hebben vast weer wat geleerd van mij ) hebben me gerustgesteld en gezegd dat het goed was wat ik deed en dat ik als het erger wordt of als het niet over gaat ik gewoon terug moet komen, daar zijn dokters namelijk voor Dhyan. Die zijn er niet alleen voor mensen die al ziek zijn, maar ook voor mensen die proberen dat niet te worden en voor mensen die zich zorgen maken. Ik loop heus de deur niet plat bij de dokter, mensen die me kennen weten dat, maar als ik me zorgen maak om wat voor reden dan ook, ga ik er wel even heen.

Allergie?

Het leek een soort allergische reactie, rood hoofd, rood lijf, rare pukkeltjes, bonzend hart, hoofdpijn, om vier uur liep ik nog te spoken . Waren het de (vreemde) kaasjes, was ik gebeten, ik werd er niet goed van. Anti allergie pilletje ingenomen en vanmiddag even naar de dokter. Ik was lopend gegaan, maar het was op het randje, ik moest flink doorstappen. Zodoende was mijn shirt behoorlijk bezweet.

Pilletje was goed, even door blijven slikken, ook goed voor/tegen de hooikoorts.

Zodoende was mijn dag na de tweede slapeloze nacht dit weekend ook niet bijzonder, morgen beter.

Storm

Storm vandaag. Twee rondjes door de polder en tussendoor gekleurd een soort monsterwerk, ben er al een week mee bezig maar nu lijkt het einde in zicht, geen idee of het iets wordt.

Rumoer

 Ik heb er bewondering voor, hoe ze het doen en dat het kan hier, mijn oranjegevoel blijft nog even overeind , ondanks alle narigheid overal in de wereld, misschien juist wel daarom.

Al die mensen die vrijwillig al die feesten organiseren, geld inzamelen voor goede doelen, juist ook voor mensen die het moeilijk hebben. We mogen best nog feesten en gelukkig zijn ondanks al die ellende.

Het was weer een erg rumoerige geslaagde Oranjenacht met de Oranjeband als ik het goed begrepen heb, druk was het zeker. Auto's, fietsers, wandelaars, het was een drukte van jewelste en naar ik hoorde zeggen nog drukker dan vorig jaar. Een volle tent en groter kan niet want het voetbalveld is niet groter.

Alles verloopt hier altijd netjes, geen ongeregeldheden, maar wel een hoop lawaai, ik sliep om half drie nog niet, je moet er wat voor over hebben natuurlijk, maar wel een suffe dag zodoende. 

Niet in de tent geweest, vanmorgen wel even bij het concert van Nut en Uitspanning, geen platte kar zoals (alweer) twee jaar geleden . Bekenden tegengekomen en praatjes gemaakt, dat hoort bij zulke dagen, altijd leuk!

Oranje

De nieuwe voorraad is binnen, ik kan weer even verder.

Vanmorgen eerst weer een rondje Zonnemaire, Zierikzee, Scharendijke, Zonnemaire gefietst, 33km en koud! Gelukkig had ik mijn wanten aan en was er niet zoveel wind als de vorige keer, dat scheelt ook een hoop. Het was een prima wasdag en de vlaggetjes voor morgen wapperen ook al vrolijk. Erg oranje kleurt Zonnemaire nog niet, nergens eigenlijk. Onderweg ook weinig oranje gezien.

De tent staat al heel de week klaar en straks barst de Oranjeband weer los, het is koud en een hoop lawaai, ik blijf lekker binnen.

Komt goed 3

Miriam was hier pas geboren, daar was hij gelukkig bij, een bevalling waar geen eind aan kwam, doodvermoeiend zodoende voor allebei. (We zijn hier bij mijn ouders op visite zie ik nu aan de bank, op reis naar Flipland).

Geen idee hoe lang alles duurde toen, weken, maanden, maar hier is Joop pas weer thuis na een tijdje ziekenhuis met de uitslag sarcoïdose en dat het ook wel een tijdje zou duren eer hij weer de oude was. Hij kon niks, de tuin uitlopen was al te ver, maar gelukkig was er prednison, de meesten hebben het weleens geslikt en je wordt er dik van, maar het helpt meestal goed.

Bij Joop tenminste wel en hij was in een paar maanden tijd van 60 naar 80 kg, maar hoe lang het alles bij elkaar duurde ben ik kwijt. Hier was hij alweer gedeeltelijk aan het werk denk ik bij Freriks in Oosterland met onze eerste auto, een trabantblauwe Trabant.

En nu is het weer zover. Gisteren kwam er nog een brief van het EMC via de neuroloog dat het naar alle waarschijnlijkheid de neurosarcoïdose betreft, we wisten al die jaren al dat de mogelijkheid bestaat dat de sarcoïdose de kop weer opsteekt en Joop had al wel gemerkt dat wanneer hij een zogenaamde jichtaanval had, de prednison de pijn al snel verdreef, dus eigenlijk waren we best blij met die brief. Joepie prednison, met bijbehorende reden! De pillen heeft hij al, nu opbouwen en zien wat voor effect het heeft.

Waar je al niet blij mee kunt zijn...

Komt goed (vervolg)

Vanmorgen kwam er iemand praten  van de WMO of we in aanmerking komen voor een traplift en eventueel een rolstoel voor Joop, want de kosten lopen aardig op zodoende. Het is nog maar de vraag heb ik begrepen, want misschien adviseert de gemeente ons wel om maar te gaan verhuizen naar een levensloopbestendige woning, want een traplift zou in ons geval misschien wel niet voldoende zijn, de twee stappen naar de douche zijn misschien op den duur niet meer haalbaar en dan zit je daar in je trapliftstoel, tsja... ik kan er morgenochtend ook vanaf vallen en mijn nek breken.

Ik vroeg of de gemeente dan eventueel op korte termijn ook zo'n woning voor ons heeft, dan moeten we daarvoor inschrijven... tegen de tijd dat we dan in aanmerking komen voor zo'n huis zijn we misschien al lang en breed van deze aardbodem verdwenen. We wachten af, ze gaat nu eerst een gesprek met onze huisarts hebben, best spannend weer allemaal.

De rolstoel daarentegen zou geen probleem zijn, dat gaat via Medipoint.

Op de foto zwager Freek, die heeft ook pas een traplift en hij maakt er elke keer gebruik van, hij is er blij mee. Ook daar is de badkamer boven en een rollator nodig.

Vanmiddag deden we samen boodschappen op Scharendijke waar we wel veertig jaar een levensloopbestendige woning hadden, ik zou niet graag meer terug gaan, dit huis is vele malen handiger wat dat betreft, behalve de trap dan...

Ondertussen komt Joop naar boven hobbelen met een brief, hij keek net nog eens in zijn medisch dossier en de reumatoloog waar we afgelopen vrijdag waren had nog contact gehad met het EMC, er was overleg geweest met de neuroloog, maar de brief was blijkbaar niet doorgestuurd naar hem (reumatoloog), wel ondertussen ook naar de huisarts...

Ik ga het er verder niet over hebben, maar er is hoop! Altijd!