Het wordt misschien een beetje eentonig, maar ik ben nog steeds niet uitgeraasd hoor. Vandaag was de keuken aan de beurt. Alle kastjes uitgesopt en gemest, kale plekjes met verf aangestipt en in de bijkeuken wasmachine en diepvries van hun plek gehad. Het luik van de kelder met licht plakplastic beplakt zodat het meer één geheel is met de vloer en ik niet altijd hoef te kijken of het wel dicht is, hoewel ik bang ben dat dat nooit meer over zal gaan.
Vanmiddag nog een rondje met het hondje en toen was deze dag alweer bijna voorbij. Geen idee wat die van morgen in petto heeft. Eerst nog maar een stukje breien.
Vandaag was de bank weer eens in de was, dat was nodig. Verder bakte ik een appeltaart van de appeltjes van Ina en maakte weer compôte. Het roostertje van de ventilator in de badkamer is eindelijk ook eens schoongemaakt, ik kon er de laatste tijd niet meer met droge ogen naar kijken, maar kon er zelf niet bij, daar had ik Joop voor nodig. Dat zijn vaak van die klusjes die blijven liggen, maar nu hebben we de smaak te pakken en is het eindelijk gebeurd. Hoera!
De verf is ook binnen, dus als het weer wat beter wordt kan ik daar mee verder, het zal toch nog wel een beetje opknappen. Geen foto's gemaakt zodoende.
Bij het terugbladeren, wat ik zo af en toe weleens doe, zag ik dat het deze maand alweer vijf jaar geleden is dat we de auto kochten en dat we de coniferen weghaalden. We hadden toen nog bijen en waren druk met slingeren. Time flies.
Misschien loop ik wel vreselijk achter en zijn ze overal al volop te zien, maar hier dus nog niet en ik vind ze wel mooi, die nieuwe afvalcontainers. Wat ik me wel afvraag is waarom nu ineens wel alle kleuren glas bij elkaar kunnen, of zouden daar ook drie gaten in zitten, ik heb eigenlijk nog niet gekeken.
Verder ben ik lekker aan het opruimen, wassen en poetsen in huis, een beetje winterklaar maken noem ik het maar. De regen kwam uren achter elkaar met bakken uit de hemel, dus ik kon toch niet naar buiten, dat deed ik halverwege de middag pas, toen het wat opgeklaard was.
Onderweg kwam ik nog deze rare kwiebus tegen. Ik denk dat het een stinkende kortschild was. Wat een vreemde beesten lopen er toch rond.
Deze zijn alvast voor het komend voorjaar. Nog voordat de blaren komen zal de boom vol met paarse bloemen zitten zoals het er nu naar uit ziet en het is vooral leuk om er een hele winter naar uit te kijken.
Niets moet zei ik eergister, maar soms moet het gewoon van mezelf. Als ik dan zie hoe vuil al die gordijnen zijn, met al het zwarte stookstof van afgelopen winter er nog in, dan kunnen ze niet snel genoeg gewassen zijn. Eigenlijk hoor je dat na het stookseizoen te doen natuurlijk, ik doe het als het weer begint en als ik dan toch eenmaal bezig ben weet ik weer van geen ophouden. Maar nu eerst een pizzaatje, daar ben ik wel aan toe.
Joop vulde en repareerde nog eens wat zo hier en daar en ik deed wat schilderwerk. Gordijnenwasjes draaien gaat automatisch, maar ze moeten wel afgehaald en weer opgehangen worden natuurlijk, net als het bed, goh, wat zullen we lekker slapen tussen al dat schoons. En zo deden we nog het e.e.a.
Voor een echte wandeling was het veel te warm, maar ik heb best wel een paar kilometer gemaakt op ons landgoed en Didi zodoende ook, want waar ik ben is zij.
En als beloning hadden we weer een heerlijk wijntje, legden we wat vleesjes op de bbq en staken het kacheltje nog maar eens aan. Het leven is goed in het Zeeuwse land, het kan niet beter eigenlijk.
Hij ligt er al een hele week, die schoen. Ik vind dat altijd zo vreemd. Als je je schoen verliest ga je toch zoeken zou je denken, maar deze eigenares dus niet, of misschien was het een eigenaar. Hele verhalen kan je er weer bij verzinnen, luguber en al, maar dat doen we maar niet.
Wat een weertje hè, heerlijk! Ik ben druk met vanalles en dat gaat ook bijna vanzelf bij zo'n temperatuurtje. Schilderwerk, boodschappen, wandelen, beetje tuin, beetje koken, gewoon lekker bezig dus. Ik hou dat nog wel een tijdje vol hoor, morgen weer verder, of overmorgen als ik geen zin heb. Het is een fijne gedachte dat er niets moet, maar dat het mag, omdat ik het zelf wil.
Heerlijk weer vandaag, dus eindelijk begonnen met wat schilderswerkzaamheden. En ja, dan val je van het één in het ander. "Zal ik dit stuk ineens maar helemaal doen, anders is het geen gezicht", van dat soort.
Gelijk nog maar wat verf besteld, want wat dit jaar blijft liggen moet dan toch volgend jaar weer. Of gewoon af en toe eens wat, op het gemak...
Vooruit, deze foto kan dan wel een beetje, met een beetje bewerking, in zwart wit.
Wat een vrolijk stel zijn we toch, mijn zus en ik. Gelukkig kunnen we er zelf om lachen. We hadden weer een paar gezellige uurtjes samen en maakten een flinke wandeling door de polder.
Joop schoot nog een paar foto's van ons samen maar die zijn niet geschikt voor publicatie, vandaar dat ik koos voor de strorollen die bij de vleesboerderij lagen vanmiddag. Veel mooier dan een paar van die bejaarde besjes.
"Vroeger vond ik dat moe altijd van die dikke vingers had, nu heb ik ze zelf".
« Vorige Pagina |
Toon berichten 4617-4624 van 7728 |
Volgende Pagina »
