Er zijn op het dorp meerdere mensen die lid zijn van vrienden van de fiets en daarbij de gelegenheid tot overnachten bieden. Ik zocht eens contact, eentje heeft al een tekening van mij hangen en ik vroeg of hij misschien eens iets anders wilde, of eentje erbij en dan kaartjes erbij zodat hij mij een beetje kon promoten. Dat vond hij prima, eentje erbij werd het.
Gisteravond tijdens het eten schoven er ook fietsvrienden aan, zij wonen in best een markant huis met veel kamers dus die wilden ook best wat ophangen! Vanmorgen zocht ze er wat uit en ik gaf er inmiddels al drie ingelijst en wel af. Echt heel leuk hoor en morgen ga ik naar het Dorpshuis, eens zien of daar ook nog iets kan hangen.
Dit alles dank ik ook aan Jaap. 'Je zou ze eens ergens moeten hangen' zei hij steeds' en toen de expositie in de kerk was kreeg ik de lijsten, dat was niet voor niets natuurlijk want dan zou ik ze daarna ook makkelijker ergens kunnen hangen.
Nu hij overleden is en met 'Beleef Zonnemaire' en de zomer in zicht ben ik er maar eens achteraan gegaan. Dus mensen die weer andere mensen over de vloer krijgen en een mooi plekje hebben mogen zich melden.
Het is gratis, tot ongeveer eind september en je mag zelf uitzoeken.
Ook restaurants en galerieën mogen zich melden, ik heb werk genoeg te liggen dat best gezien mag worden!
Dit is de 2024-18 en de laatste tekening die ik hier plaatste was 2024-12, dus er horen er nog een paar tussen, die zullen zo langzamerhand ook wel tevoorschijn komen en 2024-19 is er ook al, plus nog 20 A4tjes met gezichten van Zonnemaire, want dat is het thema dit jaar, 'het gezicht van Zonnemaire'. Dus ja, ik deed een poging, we zullen zien of mensen zich herkennen.
De kleuren van bovenstaande tekening zijn restjes van potloden die toevallig op mijn bureau lagen na de bestelling die ik laatst deed, ik dacht er totaal niet bij na en zo onstond er toch iets leuks. De volgende die ik maakte ook weer van restjes van de restjes is alweer een stuk minder leuk, ik dacht er teveel bij na (nu groot in het midden enzo), spontaan ontstaan gewoon de leukste dingen.
Vanavond schoven we weer eens aan in de Smisse, we hadden leuke aanschuivers, het was gezellig.
Een fietsrondje en een wandelrondje verder kwam ik niet vandaag. Op de terugweg fietste ik nog eens over het fiets/wandelpad, waar ik zo vaak met Didi liep langs de vaart, er is bijna niets van over, misschien de helft.
Een half logje, ik schreef wat en haalde het weer weg
We waren maar met een klein clubje vanmorgen, maar dat mocht de pret niet drukken, het was een gezellig rondje van ongeveer 8km. Daarvoor had ik ook al een ochtendrondje gedaan, genoeg gelopen voor vandaag.
Vanmiddag gekleurd. Fototoestel stond niet goed, beetje wazige foto's of misschien zijn het toch mijn ogen...
Er zijn vorderingen. We krijgen al binnen een paar weken een traplift en een nieuwe rolstoel, een nog betere, deze is dan voor boven, waar we ook geen drempels hebben en een douchestoeltje is nu ook besteld, daar hadden we nog niet aan gedacht, staan is niet fijn en lopen nog minder, maar in beweging blijven wel noodzakelijk natuurlijk
'U heeft al een respectabele leeftijd', zei de juffrouw van de revalidatietoestand waar we waren, dat vond hij niet leuk. Nu eens kijken of ze wat kunnen doen om de nog bruikbare spieren sterk te houden. want de armen gaat goed, die traint hij zoals op de foto, hier nog onderaan de oprit, maar hij komt wel op eigen kracht boven en daarna nog een andere oprit, ik zou het met geen mogelijkheid kunnen (maar ik loop nog wel goed trap).
Zo langzamerhand worden we wel met onze neus op de feiten gedrukt, we zijn gewoon bejaard! En zo plotseling ook, eigenlijk voelen we ons nog helemaal niet zo, maar ja met een traplift en rolstoel in huis, heb je weinig meer te verbergen. We doen het er maar mee, er zijn erger dingen.
Eindelijk weer eens een dag zonder verplichtingen, gewoon dat je opstaat en denkt 'wat voor weer is het en wat zal ik eens gaan doen', heerlijk.
Dat weer is wel de kluts kwijt, ik had mijn nieuwe (oude afgeknipte) korte broek aan gedaan, want het was lekker weer, maar toen ik een paar uur later naar de vleesboerderij wilde fietsen was het ineens erg koud, harde wind en mist, ik ben maar even omgedraaid voor een andere outfit.
Zodoende kwam ik ook weer langs de hanen.
Eind van de middag met de auto nog even om drie grote zakken potgrond, dat gaat niet op de fiets, ik nam ook nog drie kunststof potten mee en vier vaste plantjes, best duur merkte ik bij de kassa, ruim vijf tientjes...
Alles is duur, maar goed ik heb weer wat te doen morgen en de tuin wordt weer wat leuker.
Het roeiapparaat dat Joop vorig jaar kocht voor een paar tientjes en dat sinds een paar weken te koop stond voor een paar tientjes, is een dag nadat hij er gratis van maakte weg. Gelukkig droeg de koper hem alleen de trap af en deed hij hem alleen in zijn dure dikke auto, bedankt zei hij nog...
Dat had ik bij de Fixet ook best willen zeggen, maar helaas...ik moest gewoon betalen.
Zonnig vanmorgen na een heerlijke nachtrust, daar knapt een mens van op, ik had weer zin in de dag.
Gewandeld en een rondje Scharendijke gefietst, medicijnen opgehaald op Brouw want van de Levocitirizine had ik er maar twee meer en de oogdruppels voor volgende week waren ook gearriveerd. Het tijdstip van de operatie kwam vandaag per post, ik hou dat nog maar even voor mezelf maar best spannend natuurlijk.
Ik vroeg eens aan Copilot wanneer je nu eigenlijk naar de dokter moet. Ik vraag hem eigenlijk nooit iets omdat hij erg omslagtig is, meestal kies ik gewoon voor Google.
ik had misschien wel een tekenbeet, dat wist ik niet zeker Joop ziet zoiets niet en hij zat al een paar dagen (de beet, wegens bermplassen) op mijn bil.
Verder was ik de nacht ervoor (doktersbezoek) helemaal rood geworden, een duidelijke allergie voor mij maar geen idee waarvan.
"zorgen over je gezondheid zijn voldoende reden voor een huisartsenbezoek"
En dan als laatste wat de dokter in opleiding mij dan ook vroeg....
"wat wil je bereiken met je huisartenbezoek"
Hij stelde een paar keuzes, waaronder 'weten wat het is'wat voor mij op dat moment het belangrijkst was, ik hoef geen medicatie en ook niet doorgestuurd als dat totaal niet aan de orde is.
Ze (ja het waren er twee, eerst één en later na overleg samen, de praktijk is voor doktoren in opleiding ook nieuw, ze hebben vast weer wat geleerd van mij ) hebben me gerustgesteld en gezegd dat het goed was wat ik deed en dat ik als het erger wordt of als het niet over gaat ik gewoon terug moet komen, daar zijn dokters namelijk voor Dhyan. Die zijn er niet alleen voor mensen die al ziek zijn, maar ook voor mensen die proberen dat niet te worden en voor mensen die zich zorgen maken. Ik loop heus de deur niet plat bij de dokter, mensen die me kennen weten dat, maar als ik me zorgen maak om wat voor reden dan ook, ga ik er wel even heen.
