Waterkoud
De foto is van vijftien jaar geleden, een hoopje mos wat een hond lijkt.
Ik deed niet veel vandaag, dus ik keek weer eens terug. Twintig jaar geleden gooide ik alle natuur en polderfoto's nog weg en bewaarde alleen familie foto's want die waren het belangrijkst voor later, dacht ik. Dat duurde niet lang, maar in het begin dus wel.
Vijftien jaar geleden zat ik op zo'n foto site, dat iedereen iets zegt over je foto's en welke dan prachtig zijn, wat deed ik mijn best zie ik nu, terwijl ik ook zie dat de foto's zoals ik ze nam gewoon het mooist waren, al dat gebewerk maakt ze heus niet beter, al zet ik ze nog steeds wel altijd recht als dat niet het geval is en de belichting misschien wat aanpassen want daar willen ze wel eens van opknappen.
Gekleurd aan mijn projectje (wat zou het toch zijn) en weer aan een grote begonnen vandaag. Buiten was het waterkoud, ik bleef na het ochtendrondje lekker binnen. Morgen ook weer denk ik, een enkele keer vind ik dat ook wel fijn, bijkomen van en ook weer opladen voor, het liefst heb ik niets, maar ja soms moet het.
En heel soms heb je een rake treffer met je camera, een foto die je maar een keer kunt maken en die niet in de herhaling kan.