Gym
Bloggen is ook hersengymnastiek...
Ineens zag ik op de foto van gisteren ook een hond staan en dan begint het... hoe heette die hond ook alweer? En dan halverwege mijn ochtendrondje kom ik erachter, ze hadden er twee met namen die bij elkaar hoorden en toen was het niet moeilijk meer, Monty staat op de foto, Pyton was er nog niet denk ik die kwam later pas.
Mijn gedachten gingen verder er moest een foto zijn met één van de kinderen en ik wist bijna zeker dat het Yara was, dus ik dook mijn archief eens in, nergens te vinden en als ik me daar dan eenmaal in vast gebeten heb moet en zal ik het vinden, het was Levi en ik was de i vergeten, op Levmont werd het niet gevonden.
Een foto uit 2003 toen ik net begon, het was braderie op het dorp en ik liep weer vrolijk met mijn fototoestel te wapperen, iemand moest het toch doen, dat gevoel had ik in het begin heel sterk. Mobieltjes waren er nog niet en als er iets te doen was was ik erbij om het vast te leggen... zo leuk voor later dacht ik dan en digitaal, zo makkelijk! En een beetje bewerken kon ik ook al snel.
Als er nu ergens iets te doen is wemelt het van de fotografen, plus de hele goegemeente met telefoon, dus ik voel me niet meer zo geroepen, gelukkig maar.
Er worden de prachtigste natuurfoto's gemaakt en filmpjes, bij mij gaat het tegenwoordig alleen om het vastleggen van mijn eigen omgeving op een zo leuk mogelijke manier.
Kijk en hier sta ik op dezelfde braderie, te bewegen op de muziek met de mevrouw van gisteren, rokend en al, zomer 2003. Ik durf best te beweren dat ik nu lekkerder in mijn vel zit dan toen.
Het is winter en je blikt eens terug, koud buiten hè!
Ik weet niet eens hoe lang ik hier kom. Maar zeker langer dan dat bVision bestaat…