Ongecensureerd
'Doe ons er maar zo eentje in het oranje', zeiden wij vanmorgen in Goes. Nu nog een half jaartje wachten tot hij er is, dat komt goed uit dan kunnen we nog even sparen want er moet wel iets bij.
Bloggen wordt steeds ingewikkelder. Kan ik iets wel of niet vertellen, is het raar, moet iemand het al weten, vroeger stond ik daar helemaal niet bij stil er was toch niemand die het las... en die het wel lazen vonden het allemaal best. Ik denk dat ik dat maar weer in moet voeren, dat ongecontroleerde, veel eenvoudiger.
Morgen straô in Scharendijke. Het zal weer koud zijn op het strand, waar is de tijd gebleven dat ik er bijna alleen stond met nog een handjevol anderen om wat foto's te maken. De straô feesten worden steeds groter.
Zo was het in 2004
Straô 15 jaar geleden
Zoek de paarden!
Er waren er wel een paar, maar die waren even richting Renesse.
acht reacties
Komt dat weer terug, oranje auto’s? Begin jaren ’70! Stelletje trendsetters 
Schrijf gewoon wat je wil, als dat niet ‘mag’ op je eigen weblog waar dan wel hè.
Ik heb soms ook dat gevoel dat ik op moet letten wat ik schrijf maar zet dat snel weer van me af. Mijn blog, mijn ding, en mensen denken er maar van wat ze willen.
Ik schrijf gewoon wat ik wil en wanneer ik maar wil, of dat nou op mijn weblog is of op Twitter. En zo doe ik het met mijn foto’s ook. Wie het niet bevalt gaat maar ergens anders naar toe.
Ik schrijf niet helemaal ongecensureerd, maar mijn interne controle geeft vaak feilloos aan wat ik wel en niet kan vermelden.
over half jaar geldt dus voor Zeeland: code Oranje! en het wordt nog een blijvertje ook.
Ik lees elke dag wat je schrijft en vind het allemaal best. Soms wat commentaar (een opgestoken vinger op je muts), maar dat moet ook kunnen.
En verder je gewoon nergens wat van aan trekken.