Familiebericht
Even stilstaan bij het overlijden van mijn neef.
Ik zag het in de krant vandaag, we hadden al jaren geen contact meer. De keer dat ik hem voor het laatst zag is ook al jaren geleden, een korte ontmoeting in Zierikzee.
Mijn neven op onze bruiloft, rechts is Cees en links zijn jongere broertje Coos, ik zie nu ook pas in de advertentie dat het met een C is. Cees trouwde met een klasgenootje van de middelbare school van mij.
Coos heb ik na onze bruiloft geloof ik helemaal nooit meer gezien.
Toch heb ik veel leuke herinneringen aan mijn neefjes. Ze woonden op Dreischor en toen wij na de ramp op Zonnemaire woonden fietste ik toen ik een jaar of acht was regelmatig op zaterdagmiddag naar Dreischor, om met mijn neefjes te gaan spelen. Ik was ook dol op mijn tante Marie en aan het eind van de middag fietsen we dan weer samen terug en keken ze bij ons naar de kinderprogramma's op tv. Mijn vader had een tv gewonnen met een puzzel en zodoende kwam het halve dorp bij ons naar Dappere Dodo kijken.
Later toen we tieners waren knipte ik ook hun haar en zette ik het haar van tante Marie in de rollers.
Kortom, ik ga hem niet missen want hij maakte geen deel meer uit van mijn leven.
Geen condoleances en geen medeleven graag.
Ik vond het alleen wel de moeite er even bij stil te staan, zoveel familie heb ik niet meer.
Hij werd 66 jaar, we waren even oud.
zeven reacties
Ik heb het allemaal doorgelezen, Ria. Is ook interessant omdat jij mij over sommige familieleden vertelde en over de bruiloft in Zierikzee enz. Haha, ik zie hier het poortje met die tekst.
Het was een knappe man, toen in elk geval.
@aargh: ja ik vind dat ook gek. Ik heb nog weleens gezocht op hun namen ook op facebook, maar dan met een K natuurlijk. Nu via de advertenties zie ik wel kinderen van Coos, die in Vlissingen woont. Ik twijfel nog of ik eens een berichtje zal doen naar zijn dochter, dat zou kunnen nu. Aan de andere kant zit Coos daar misschien ook helemaal niet op te wachten…..
@Therese, de bruiloft was in Dreischor, hahaha, het is ook erg ingewikkeld hoor, al die gehuchten. Ja van dat poortje heb jij ook een foto!
Mooi Ria, hoe jij dit vertelt, zo gevoelig zonder sentimentaliteit, als een spinnenweb in de herfst.
Gek he, hoe mensen soms zomaar uit je leven verdwijnen. Ik denk wel eens dat dat minder snel zal gebeuren met de jongere generaties die toch allemaal min of meer contact houden via de sociale media, je verliest elkaar dan toch net iets minder uit het oog.
Mooie herfstfoto van die besjes met web!