Uitgebloeid
Tien jaar geleden deed Joop het nog, samen met Yara, op een andere maaier.
De leverancier van onze maaiers overleed vorige week plotseling, het was een oude klas- en dorpsgenoot van de lagere school van mij. Zo zie je maar het kan zomaar gebeurd zijn als je tikkertje het ineens niet meer doet.
Dag Jan. Ik heb je niet anders gekend als een aardig mens.
Inmiddels ziet het er zo uit, toch niet voor niets al dat werk gedaan denk ik dan, want aan de rechterkant is ook een hoop veranderd.
Mensen uit het dorp zagen het vast gisteren, dat het oude foto's waren, want de muziektent waar de kinderen op spelen is er al lang niet meer en de PLUS ziet er inmiddels ook heel anders uit, net als de kroeg ernaast en Joop.
De rozen bloeien en ze ruiken heerlijk.
Ik snoeide wat uitgebloeide struikjes, want 'na de bloei volgt de snoei', zoals mijn reeds lang overleden vader altijd zei. Hij snoeide ook graag.
acht reacties
Vroeger deden we dat met de hand. Waar is die tijd gebleven… morgen in mijn column waarom het zo is.
ja, voor sommigen is het zomaar ineens afgelopen, en wij hopen dat wij nog een tijdje mogen blijven.
Heel erg mooi geworden. Staat sjiek zo.
Altijd erg schrikken als een bekend iemand er zomaar plotseling niet meer is.
Maar een lange lijdensweg is ook vreselijk, denk ik dan maar.
Ja het is altijd schrikken als je hoord dat er weer een bekende er tussen uitvalt!
Wat een prachtige strakke oprit zeg,word met liefde bij gehouden!
Tja, naar mate we ouder worden, worden we allemaal vaker geconfronteerd met het (plotseling) overlijden van leeftijdsgenoten. Dat is des te meer reden om als het even kan van elke dag te genieten.
Dat is schrikken, Ria, een klasgenoot van je nog wel,
Geldt dat gezegde van je vader altijd? Dan zal ik dat ook eens gaan doen.Verder staat alles er mooi bij, ook het nieuwe pad. En die prachtige rozen.