Duizelgruis
Voor foto's maken is er eigenlijk weinig tijd dus vanavond gauw dit schattige stel in de tuin even opgezocht, ze staan er nu zo mooi kleurig bij met het bloeiende vetplantje.
Vanmorgen eerst eens naar de dokter voor die nare duizeligheid elke keer, ik voel het nu vooral goed bij het bij het schilderen. Na wat vragen en een testje van de dokter bleek het gewoon een naam te hebben. Niks versleten nekwervels maar gewoon wat verdwaald gruis en met wat oefeningen kan ik het waarschijnlijk zelf verhelpen, dat hoop ik dan maar. Mijn voet is een ander verhaal, daar is geen pilletje of oefeningetje voor. Als het blijft misschien een steunzool, maar misschien gaat het ook nog vanzelf over nu met mijn nieuwe schoenen, die toch weer wat meer steun geven.
Natuurlijk deden we nog wel even een rondje vanmiddag, niet te ver en onderweg een frisse duik.
tien reacties
Ik zat inderdaad aan Benigne Paroxysmal Positional Vertigo te denken 
Helder water trouwens ! Mooie foto !
Ja, het beste met allebei, Ria. Ik heb geloof ik ook zo’n verplantje gekocht, met wat rozere bloemetjes. Mooi zijn ze.
Een mens kan heel wat mankeren in zijn leven. Blij dat er de medische wetenschap is die op vele kwalen toch raad weet. Dank zij o.a. mensen zoals Boerhaave…
allicht dat het duizelen al minder wordt nu je weet dat het niet iets is waar je je zorgen over moet maken. ik heb het ook bij vlagen en dan is het zomaar ook weer weg. valt mee te leven.
Een hele geruststelling te weten dat het iets tamelijk onschuldigs is en dat je er zelf wat aan kan doen. Maar gedoe met je voeten is heel vervelend als je graag loopt. Het is wat hè, dat ouder worden.
Gelukkig weet je nu waar die duizeligheid vanaf komt,oorsteentjes.!!Hopelijk heb je baat bij de oefeningen.
Goeie schoenen zijn altijd heel voornaam,en zeker als je zoveel loopt,ik merk dit zelf op mijn werk.
Want een prachtige vetplanten zeg,erg mooi plaatje.