Gisteren hadden we het er op het strand nog over wat een domme bezigheid het eigenlijk is, vandaag heb ik het heel de dag gedaan. En strek, en plons, en trek, haal omhoog, en flats! En later de puntjes op de i met het bamboestokje. Bij het Groene Kikkertje vertelden ze ook dat de groene derrie dood alg is en de enige mogelijkheid om het weg te krijgen is het eraf te vissen en dan natuurlijk proberen de kwaliteit van het water te verbeteren, misschien is het kalkgebrek, maar volgens Joop, die nog een test dingetje had te liggen is het goed, die denkt maar dat alles vanzelf weer goedkomt. Vanmiddag heb ik ook maar eens bijgevuld met leidingwater, daar zit tenslotte ook een hoop kalk in. Het ziet er nu in ieder geval weer een stuk beter uit, voor zolang het duurt, voorlopig zal ik af en toe nog wel moeten vissen, een beetje bijhouden nu maar.
Het muntvlindertje kennen we nu wel, maar wat voor bloemetje het is zijn we nog niet uit.
Er zijn hele velden van en sommige boeren zaaien het ook alleen maar langs de kant er komen een soort boontjes aan met zaad, wie het weet mag het zeggen. (Herik, weet ik inmiddels 1-11-2011)
We hebben een heerlijke wandeling gemaakt vandaag, het was er ook superweer voor, niet te warm, dus Simba hield het ook nog wel uit. Eerst een struk langs het strand, de zussen wilden ver, dus dat hield in dat we de volgende overgang pas de polder ingingen, zo leuk te lopen met mensen die ook de bloemetjes allemaal leuk vinden, alleen daar geniet ik dan al van.
In Ellemeet kwamen we langs het huis dat ik dacht dat van Ria Mus was, maar er stonden ineens weer heel andere namen, gelukkig kwamen we toen een mevrouw tegen waar ik ook wel eens een praatje mee maak en gelijk maar gevraagd of zij ze ook kende en jawel hoor, die wonen daar, zei ze, mooi niet dus want dat was dat verkeerde huis, nu ja, we komen er ooit nog weleens achter en Ria (Mus) als je nu gewoon je email adres invult kunnen we ff een mailtje sturen, toch?
Daarna zijn we nog naar het Groene Kikkertje geweest. Ook daar was het genieten in drievoud, heerlijk! En zoveel moois, het is er prachtig. Thuisgekomen nog even een borrel en daarna gingen de zussen weer richting huis, Joop had zich al helemaal op de spareribs verheugd dus daar was geen ontkomen meer aan, het was ff gezellig in de Surf Inn.
Echt meiden, volgende keer moeten jullie mee hoor!
klik
Met een Friese tongval en een licht Amsterdams accent, heel gezellig dat ze er zijn.
Het was om een uur of vier wisseling van de wacht, Iris en Pascal vertrokken net toen Emmy en Dorenda arriveerden. We kennen elkaar via Nobody's. Emmy was hier al eerder, maar haar zus had ik nog nooit ontmoet. We hebben wat gedronken en eenPizzaatje gegeten en nog wat gedronken en gekletst en voor dat je het weet is het laat.
Ik heb weer plantjes gekregen en bloembollen, waarvan ik de namen nu even niet meer weet, maar dat komt vast morgen weer boven met eventueel een fotootje.
Ik draag ze al jaren en elke avond gaan ze allemaal uit, anders kan ik niet slapen, dan prikken ze in mijn hoofd. In de periode dat ik steeds maar gaatjes bij liet prikken zei ik eens uit een geintje tegen Joop dat ik daar later allemaal diamanten in wilde. Hij heeft dat goed in zijn oren geknoopt en af en toe kreeg ik er een paar, vooral in de periode dat hij veel in Antwerpen zat, dan ging hij naar de Jodenbuurt, zocht een paar steentjes uit en liet die zetten. De groene zijn smaragdjes en dan heb ik ook nog robijntjes.
Het is ook het enige dat ik aan sieraden draag eigenlijk op een paar ringen na.
Tegenwoordig ook niet eens meer iedere dag, nergens voor nodig als ik in de tuin rommel of wandel.
Joop zegt; "Ik vind jou wel leuk"
't Ventje zegt: "Nou dat zullen we nog weleens zien" en steekt zijn tong uit...
Mama zegt: "Doe nou ff aardig tegen ome Joop"
De meneer op de achtergrond wijst op "vreemde ontwikkelingen aan de horizon"
Terwijl de meneer met de handen in de zakken : "dat nog allemaal nog wel eens moet zien".
De fotografe denkt een leuk plaatje te schieten maar, het leven is vaak niet dat wat het lijkt, praten kan je met iedereen, maar elkaar begrijpen ...........
Els is al lang geen familie meer, toch blijft zij voor mij mijn schoonzusje van het eerste uur.(jij was toen nog klein Ina) Vanmiddag zag ik haar na lange tijd weer eens, al twintig jaar gescheiden van Ed, maar vanmiddag wel op het verjaarspartijtje van hun dochter bij Ed, die daar logeert tijdens haar vakantie, ze woont in Curacao, dus dat is niet naast de deur.
Het was zodoende een gezellig familiegebeuren, want het weerzien met Els verraste ook Ruud en Ulrike. Nichtjes die ik misschien één keer ontmoet heb en een donkergekleurd neefje, die ik nog nooit gezien had, want ook Miranda is alweer gescheiden en heeft een kindje van een Antilliaan, hoe die verhouding verder is weet ik niet goed, maar dat kan ook niet in een paar uurtjes. Ik begreep dat ze niet samen wonen. 't Lijkt wel een roddelrubriek maar zo bedoel ik het natuurlijk niet hè. Ik doe dit ook voor de verdere familie... en het dorp enzo...
Zij waren er ook, de broer van de jarige. Vorige week is Yari één jaar geworden en het was eigenlijk de bedoeling dat hij vandaag zijn eerste stapjes zou zetten, maar het is er bij één gebleven, omdat we zo aandrongen.
Nou dat was het zo'n beetje voor vandaag, de dag is om voor je het weet, we zijn met de Spit naar Putte geweest en ik heb op de terugweg een wijntje gedronken, leuk! Dat doe ik anders nooit hoor, maar dat flesje lag er al in sinds koninginnedag, toen ik dacht dat ik het nodig zou hebben, vanavond opengemaakt en onderweg lekker zitten nippen.
Proost Els.
klik
Sinds vorige week is Scharendijke weer een winkel rijker, een heuse DRANKwinkel.
Het Geschenkenwinkeltje is overgenomen door de eigenaren van de PLUS en opgesplitst in een gedeelte geschenken en een gedeelte drank.
Ik heb er vanmiddag maar eens een fotootje van gemaakt.
Voor bier en wijn moeten we nog steeds in de supermarkt zijn, want daarvoor moet de winkel dan blijkbaar weer een bepaalde oppervlakte hebben, maar het is natuurlijk wel een verrijking voor het dorp.
Leuke winkeljuffrouw ook, ze stond eerst in de supermarkt en ik weet nu even niet hoe ze heet, maar dat komt vanzelf, wie helpt!
Update:
Door het commentaar van Lievebeest bekeek ik de foto nog eens iets beter, het is toch niet te geloven.... Zeeuwse babbelaar likeur!
Raken we dat mens dan nooit kwijt. En nee mijn autootje rijdt er niet op.
Voor als er even iemand bij me komt zitten heb ik hier een klapstoeltje te staan.
Zo langzamerhand heeft dat stoeltje al veel meegemaakt.
Ze heeft al geschud van het lachen, getrild van woede, ze hoort stil de verhalen aan en staat stevig op haar poten als degene die op haar zit een wijntje drinkt.
Als ik alleen ben staat ze ingeklapt in een hoekje.
Vanavond was het weer zo ver en werd ze boos uitgeklapt.
Het is ook nogal wat.
Het ziet er naar uit dat ze heel de zomer blijven ofzo.
Overdag wel de hort op, maar zo gauw zoonlief thuiskomt van zijn werk, zijn ze aanwezig, zijn aandacht vragend. Ik begin het zo langzamerhand onbeschoft te vinden, dat mag ik niet zeggen natuurlijk, maar ik doe het lekker toch.
Eén raad voor Mir, ga niet vluchten, dan hebben ze je waar ze je hebben willen.
Wees daar, waar je zijn wilt.
p.s. Ook de ouders van Mark mogen reageren natuurlijk!
« Vorige Pagina |
Toon berichten 7153-7160 van 7747 |
Volgende Pagina »
