De duiven zijn vanmorgen helemaal uit Oudenaarde weer naar huis komen vliegen. Drie waren er al na ruim een uur als eerste binnen, de rest kwam later en eentje is nog niet gearriveerd. Zo raken we er toch af en toe eentje kwijt, maar dat schijnt er bij te horen. Eind van de week hebben we weer een vers jong als het goed is.
Bij mijn afgekorte rondje met Simba loop ik vaak langs de afslag vanaf de grote weg, dat bord boeit, ik loop er vanaf de andere kant voorbij, dus ik ga niet terug, ook al roept het als ik omkijk. Als er weer een rits auto’s met zo’n zwart wit kenteken het bord passeert zou ik soms wel willen roepen…. ga terug, ‘t is ons eiland!
Vanmiddag was ik ‘even’ bij de tandarts in Vlissingen op controle. Ik was ruim een kwartier te vroeg, de wachtkamer zat vol en bleef vol leek het, anderhalf uur later was ik aan de buurt als op 1 na laatste, dat ga ik de volgende keer dus anders doen, want ik moet binnenkort wel een keertje terug voor een rebase aan de onderkant. Alles heeft zijn onderhoud nodig, ook kunstgebitten.
Gisteravond aten we bij de Goudoevertjes een hapje, gezellig en lekker, ‘t was alweer een tijdje geleden dat we elkaar zagen. Zij hebben ook een prachtige tuinen natuurlijk liepen we daar even doorheen en op een gegeven moment kwam het ook over snoeihout.Mauricevroeg zich af waarom ik daar niet zo’n gezellige hoop van maakte, als erfafscheiding. Ik zei er maar niet teveel van, want dat heb ik dus al eens gedaan, maar ook weer opgeruimd. Toch stelde ik voor om het nu weer te gaan doen tussen de rommel die nu bij de buurman staat en ons in. Joop vond het best, zei hij en zodoende begon ik gelijk vanmorgen er stond tenslotte nog een kar vol van vorige week. Die hoefde hij dan ook niet weg te brengen. Ai, dat was nu ook niet zo snel de bedoeling, dat wordt toch weer een rommeltje, zei Joop toen hij kwam kijken, maar ik zet nu door. Het is ook veel handiger om de takken gelijk daar neer te leggen na het snoeien. Daar wilde ik ook gelijk verder mee gaan, maar er zaten over al van die smerige mottenhopen in de liguster, daar ben ik maar mee gestopt, die moeten eerst maar uitvliegen. We gingen maar een stukje wandelen, maar dat was weer te warm en we keerden om….
Bijna thuis stopte er een auto, er zat een vrolijk zwaaiende vrouw in en een zwarte hond, ik begreep gelijk dat dat Janneke-uit-Zwijndrecht-die-in-Zierikzee-gaat-wonen moest zijn. We hadden al email contact gehad, want ze zit in de buurt te wachten tot het huis klaar is en we hadden al afgesproken elkaar te ontmoeten. Bij het nemen van het bruggetje nam ze bocht te kort en schampte de brievenbus, die brievenbus kan dat wel hebben, en aan de auto viel de schade gelukkig mee, iedereen was daar al aan gewend zei ze, dat hoort bij haar en dat mocht de pret niet drukken. Ze had lekkere aardbeitjes meegebracht en we hebben gezellig gekletst. Ik ga binnenkort eens in haar tijdelijke woonverblijf kijken.
Net na de verfissende regen van vanmorgen een rondje gedaan, de bermen zijn een lust voor het oog op het ogenblik. Op een halve meter naast de weg na, wordt er weinig gemaaid tot nu toe, ik vind het prachtig.
Zo meteen gaan we aan de bbq, hopelijk houden we het droog.
Voorlopig schijnt de zon weer in elk geval.
Genieten hoor, vandaag.
Heerlijk geluierd in de zon en in de schaduw.
En straks een pizzaatje in het dorp, samen met schoonzus en zwager.
Ik ben weer weg, het is veel te lekker buiten.
Er zijn er weer veel van, die zo praten, ze hebben weer een speciaal weekend geloof ik. Schitterend weer vandaag, ik ben dus maar weer eens de tuin ingegaan, maaien, knippen, snoeien, opruimen, vegen, nog wat knippen, weer opruimen, ik ben er druk mee, maar vind het heerlijk om te doen hoor. We kunnen nu vanuit de keuken bijna het hele hek weer zien. De duiven hebben ook al een paar bloemetjes in hun tuin en ik heb eindelijk eens een Oleander gekocht, twee nog wel, rode, kleintjes. Het gras heb ik extra kort gemaaid, Joop schrok ervan, “dat gaat niet goed hoor”, zei hij, maar anders gaat dat mos nooit dood en nu ziet het er weer gelikt uit, dat gras dat groeit wel weer. Tussendoor nog een verfbeurtgehad, het is nu weer een stuk minder grijs. Vanavond geen koek, maar Tagliatella gegeten, een beetje van mezelf en een beetje van Bertolli, we vinden het allebei erg lekker.
Ik heb een beetje een rustig-aan-week, er komt niet veel uit mijn handen. Dat ligt ook wel aan het weer natuurlijk, de tuin trekt niet erg, alles is nat en dat ben je dan zelf ook al snel. Vandaag deden we wel in een redelijk tempo een rondje Ellemeet, waarbij ik deze prachtig klaproos tegenkwam. In restaurants maken ze van radijsjes weleens een bloem daar vond ik deze wel iets van weghebben met zijn rode randjes.
Onderweg maakte ik ook nog een filmpje om ons tempo vast te leggen en te laten zien hoe we genieten :)
De oude Schouwse dijk is een smalle dijk die Schouwen doorkruist vanaf Zierikzee tot Brouwershaven en een groot gedeelte daarvan is verboden voor auto’s. Toen ik op de middelbare school zat gingen we in de middagpauze bij mooi weer vaak naar die dijk, ik denk tenminste dat dat dezelfde is al heette hij toen de Leverdijk..? (kan best zijn dat ik dat verkeerd heb). Het was al jaren geleden dat ik daar overheen heb gelopen en ik was dan ook van plan dat vanmiddag eens een flink stuk te doen, maar het werd donkerder en donkerder en Simba hijgde zo verschrikkelijk, dat ik na een paar kilometer maar besloot om terug te gaan. Ik was net op tijd weer bij de auto. Dat doen we dus nog eens overnieuw, of ik alleen.
Gisteravond bleek het licht van de nieuwe keukenlamp erg licht en omdat Joop verf tekort kwam moest ik ook nog even langs de Praxis. Ik besloot een dimmertje mee te nemen, daar had ik het gisteravond ook al over gehad, maar moeilijk, dat kan niet, dat past niet, weet je wel wat dat kost, afijn……. de prijs viel wel mee en Joop was heel blij (not), maar hij zit al op de plek van de oude schakelaar en hij dimt! Hij past niet echt netjes, maar als je dat niet weet zie je er niks van en niemand weet het …. ;)
UPDATE: Voor iedereen die het niet weet, HIER is de Schouwsedijk.
De duiven werden vanmorgen om half tien gelost en om half elf waren de eerste drie al binnen, dat is best snel vind ik want het was toch ruim 84 kilometer vliegen. Mijn favoriet, het bonte jong van Kees en Truus kwam als laatste binnen, die was even de weg kwijt geweest, maar ze hebben het er dus allemaal zonder kleerscheuren vanaf gebracht.
Een rondje met het hondje leverde me een paar aardige plaatjes op. Bij de aanzet van de Brouwersdam is een prachtig stukje natuur aan het ontstaan en er bloeien daar ook al volop wilde orchideeen, dezelfde als ik in de tuin heb. Daarna samen even met Joop naar de Praxis voor een blikje verf en we hebben waarempel een keukenlamp gekocht, hij hangt zelfs al en het licht op de slaapkamer brandt ook sinds maanden weer. Er was een draadje losgeraakt bij het ragebollen en er zit nu zelfs een kapje tegen het plafond, zo eentje dat je het kroonsteentje niet meer ziet. Ik denk dat ik vannacht met het licht aan slaap en de hele nacht naar dat prachtige kapje ga liggen kijken.
