Heel af en toe maak ik weleens snel een print screen tijdens een gesprekje.
Meestal belanden ze in de prullenbak, maar deze vind ik wel de moeite waard.
We hadden het over stekken van laurier struiken, die ik tussen de buurman en ons in wil planten.
Ongeveer 2 kilo pruimen, 6 ons suiker, een paar vanillestokjes, een paar kruidnageltjes en 2 liter jenever. En nu maar afwachten wat het wordt, het ziet er in elk geval erg mooi en lekker uit. Inmaakbrandewijn is duurder en er zit minder alcohol in, daarom heb ik de goedkoopste jenever genomen. De pruimen heb ik maar gehalveerd, volgens het recept moet je ze heel laten maar dat lijkt me niet handig eten. Ik ziet het gemodder al helemaal voor me na een paar wijntjes… en dan zo’n hele pruim in je mond, dat komt vast niet goed.
En nu natuurlijk dagelijks even proeven hoe de smaak is, dat is mij wel toevertrouwd hoor, ik houd jullie op de hoogte.
Joop kan ook weer lachen. De tandarts heeft vanmorgen een nieuwe tand geboetseerd. Met een malletje een tand gemaakt en die op de restanten van de oude geplakt. Er kan altijd nog een kroon op mocht dat nodig wezen.
Lieve lezers van oma’s weblog.
Oma heeft vandaag geen zin.
Ze heeft wel met wat foto’s zitten prutsen, dat doet ze nu eenmaal graag.
Deze nam ze afgelopen vrijdag bij de Surf Inn.
Ik zit er toch wel netjes bij zo he.
Levi en ik kijken altijd graag naar de foto’s van oma, we hebben daar cdtjes vol van thuis, al vanaf dat we heel klein waren en af en toe zet mama er eentje aan, lachen joh!
Morgen gaan we weer naar school, de vakantie is voorbij en dus moeten we ook weer op tijd naar bed, dat zal wel weer even wennen zijn.
Nou groetjes van Yara en misschien wel tot een volgende keer.
Doei!!!
Orleans. daar waren ze vanmorgen vroeg nog, ik vind het knap hoor, het is toch ruim 400km. De linkse is een van de eerste jongen van Kees en Truus.
Ze hangen altijd een beetje in de middenmoot, vandaar dat ze als eerste naar Orleans ‘mochten’, sommige duiven schijnen weer beter op de lange afstanden te zijn, maar ook dat viel bij deze twee tegen. Een middenmoot moet er ook zijn, anders vallen de uitblinkers niet op, toch?
Nadat Sil vertrokken was een beetje in de tuin gescharreld, wat geknipt en alg gevist. De vijver is superhelder nu.
Vanmiddag even naar Zierikzee, voor een hapje en een drankje op de Havendagen. Het was er warm, druk en zoals altijd erg gezellig. Ook nog bekenden tegengekomen natuurlijk en praatjes gemaakt.
Zeg W.H. uit Z, jij leest toch ook mee? Dan wist je allang dat we duiven hebben, realiseerde ik me later.
Vanmorgen belde de tandarts al vroeg, het was stil en de afspraak van Joop voor begin september kon worden verzet naar vandaag, fijn he. Hij lag nog te slapen, maar dat ging wel lukken. Toevallig had Sil vanmiddag ook een afspraak, bij diezelfde tandarts. Afijn, Joop was goed gelukt, brug aangemeten en tandjes afgevijld. Sil was wat te laat, maar dat mocht de pret niet drukken, de tandarts is namelijk altijd heel blij als hij haar ziet. Afijn, Sil was ook goed gelukt. Daarna zaten we gezellig te eten, we hadden kipkluifjes want die vinden de kinderen lekker. Afijn, wij kluiven, praten over de tandarts, dat hij tegenwoordig zo vrolijk is en opeens…………..oeps, krak, tand van opa op tafel. Een hele hoektand afgebroken. Het ziet er niet uit, maar ook dat komt vast wel weer goed. ‘t Is wat met die tandjes.
Vandaag hebben we contact gehad. Twintig september gaan we kijken!
‘t Waait nog steeds behoorlijk en het is een stuk afgekoeld, maar regen is er hier niet veel gevallen.
Het viel dus wel mee, daar was geen ‘weeralarm’ voor nodig, al zie ik nu nog wel een paar flinke buien over het land trekken.
Ik heb nog geen reactie op mijn mail en de telefoon nemen ze niet op, dat schiet zodoende ook al niet op.
Soms weet je niet goed wat te doen, wat beter is, altijd maar die keuzes.
De een zegt dit en de ander dat, maar als dan mensen die je lief zijn tegen je zeggen ‘waarom doe je het niet gewoon’, dan gaat er bij mij wel iets aan de gang en denk ik ook, ja waarom doen we het niet gewoon…
Dus loop ik al een paar dagen te prakkiseren heb ik een paar dagen nagedacht.
Ik weet dat als ik het tegen Joop vertel het alleen nog maar een kwestie van tijd is en vanavond onder het avondeten heb ik de stoute schoenen aangetrokken en de pup op tafel gegooid! Hij stond er niet eens van te kijken en ik mocht het natuurlijk zelf weten en wat kost zoiets tegenwoordig, dat dan weer wel.
De kennel waar Simba vandaan komt bestaat nog, maar die hadden niets en zaten op nieuwe honden te wachten, dat wordt niets. Maar ik heb al iets gevonden hoor, de mama lijkt precies op Simba, ze zijn al geboren, ik heb al een mailtje gedaan……………WOEI!!!
