Longworm is een parasiet die voorkomt bij zoogdieren, zoals koeien, paarden, schapen, honden, katten en dus ook zeehonden. De aandoening komt vooral voor bij jonge dieren, hoewel hij tegenwoordig ook steeds meer bij volwassen dieren gesignaleerd wordt.
Iedere zeehond kan in zijn leven te maken krijgen met longwormen, maar gelukkig is dit voor gezonde dieren met voldoende weerstand geen probleem. Zij hebben geen last van de parasiet. Bij zeehonden met te weinig weerstand kan de longworm zich vermenigvuldigen en uitgroeien tot een ware plaag.
Natuurlijk heb ik het even opgezocht, ook al stelde de dierenarts me gelijk gerust en natuurlijk hoest die zeehond niet zomaar de wormen in de rondte, die zitten in haar darmen en die heeft ze gekregen door iets wat ze at en omdat ze verzwakt was kregen die wormen de kans zich te ontwikkelen.
Didi is gezond, ingeent en krijgt goed te eten.
De film staat inmiddels in de top tien bij You Tube en is ongeveer 55.700 keer bekeken, daar zal nog wel wat bijkomen, want de reacties blijven ook maar doorgaan. Meestal positief gelukkig, ook al komt de Rottweiler ook nogal eens ter sprake, zulke dingen realiseer je je van tevoren helemaal niet natuurlijk.
En nu heb ik er genoeg van.
Ook van de kou!
Ik stem voor komend weekend een elfstentocht (vooruitdanmaar) en dan daarna kunnen de bankjes weer in gebruik worden genomen bij een graadfje of vijftien boven nul.
Wat een bezoekers vandaag op mijn filmpje, meer dan 25.000 inmiddels.
En dan al de mensen die me aanspraken en de complimenten die ik kreeg. Geweldig hoor, bedankt allemaal!
Maar dan toch aan het eind van de dag een beetje een domper. Ik heb gelijk de dierenarts gebeld, maar volgens hem hoefde ik me niet ongerust te maken.
Ergens vind ik het ook wel een beetje vreemd. Ze hielden het beest al een paar dagen in de gaten, als het echt gevaarlijk zou zijn voor gewone honden hadden ze op zijn minst een bordje neer kunnen zetten, heel Scharendijke loopt daar zijn hond uit te laten en ik hoorde van meer mensen dat hun hond met de zeehond gespeeld had.
Vandaag maar weer eens een andere route genomen. Voor de verandering kwamen we nu een sneeuwpop tegen, die zijn best eng, veel enger eigenlijk dan zeehonden.
Vandaag was ik weer even bij het Koepeltje en jawel hoor, het zeehondje was er weer, eigenlijk lag het al op onze komst te wachten zo lijkt het. Ik heb er maar weer een filmpje van gemaakt. OmroepZeeland maakte er een nieuwsitem van en we staan in de PZC . Nu ook op Joop.nl , de Rottweiler Rescue site, het AD
Gisteren is het al doorgegeven aan Lenie 't Hart via Twitter, ze reageert niet dus het zal wel niets verontrustends zijn. Het beestje ziet er ook goed uit en zoekt misschien gewoon de iets warmere plekken op.
Met de kou viel het wel mee vandaag, ik liep net terug uit de kroeg naar huis en het is hier zelfs aan het dooien.
Tja, 't staat ook al op facebook, maar met 3 vieuws heeft nog lang niet iedereen het bekeken en bijzonder is het toch zeker. Ik kon hem bijna aaien. Een jonkie denk ik, maar nog goed in het vet, moeder is vast nog ergens in de buurt.
Didi vond het ook erg interessant, maar het leek me toch een beetje te koud voor haar om het water in te gaan ook al maakte ze wel aanstalten, zij is tenslotte geen zeehond.
Gelukkig had ik het druk met andere zaken, zodat Joop er ook even mee kon spelen, maar vanavond mocht ik hem ook even vasthouden, leuk man! Voor op de bank en lekker groot. Nu nog Word Feud zien te vinden, dat ga ik straks eens doen, de kleinkinderen doen dat ook al.
E.e.a. wel onder voorwaarde, dat hij hem mee mocht nemen naar Nepal komende september... dat is te overzien en duurt nog lang, plus dat de laptop dan thuisblijft ;)
Het duurde even eer het begon, maar toen hadden we ook ineens een flink pak. Voor Didi was het een herinnering aan de tijd dat ze op school zat, wat een kou hebben we toen geleden. Ze is er mee opgegroeid zodoende.
Vorige week toen ik dit fimpje maakte zag ik het voor het eerst en als ik het zeg zien jullie het ook.... een vlekje, stof, of wat het dan ook wezen mag, op mijn lens. Dat is de zoveelste keer en ik heb hem ook gelijk weer weggebracht, nog steeds garantie, of weer, omdat de vorige keer nog maar een half jaar geleden is of zo.
Het is nog erg klein en alleen goed zichtbaar als je inzoomt, maar toch, het mag niet gebeuren. "Komt u veel op het strand", zei de verkoper, ja daar kom ik weleens natuurlijk, maar dan maak ik echt geen foto's als er zand tegen de lens kan waaien, daar let ik altijd op, het toestel zit altijd in mijn tasje, ik ben er heel zuunig op. Dus nu loop ik weer met mijn oude toestel, die zit vol vlekjes, alleen zie je ze niet als je gewoon een foto van iets druks maakt. Bij blauwe luchten valt het meteen op. Ik raad dus iedereen aan af en toe eens een foto van een blauwe lucht te maken, beetje inzoomen, op wit papier zie je het ook goed.
Het filmpje is ondanks dat vlekje toch zeker de moeite waard, dansende kauwtjes, of kautjes, kweetnie..
Vanmorgen eerst begonnen om eens iets extra's voor de vogels op te hangen, die kunnen nu wel iets gebruiken. Vanmiddag heerlijk gewandeld
Het mag dan wel stevig vriezen, maar met de zon erbij en warm aangekleed is het heerlijk wandelen. Ik kreeg het zelfs nog te warm op het laatst.
Vanmorgen was de waterleiding naar de geiser bevroren in de blokhut, geen douchewater voor Miriam. Gelukkig deed die van ons het nog wel. Het was ook best fris geweest, dus ze besloot om vandaag maar gelijk in haar nieuwe huis te gaan wonen. Ik heb vanavond al een paar keer heen en weer gereden met spullen, de kachel brandt en het is er lekker warm. Ze heeft nog genoeg op te ruimen voorlopig, de kasten staan vol met oude spullen van de vorige bewoonsters, twee hoogbejaarde dames, die er maar zo af en toe waren. Er zitten nog best leuke dingetjes tussen, dus niet alles wordt zomaar weggegooid.
Het verschil in dochters wordt weer eens duidelijk. Silvia zou nooit zomaar in zo'n oud huis gaan wonen, daar moet eerst heel de boel gerenoveerd, geschilderd, behangen, opgknapt en schoongemaakt worden. Miriam trekt er zo in. Wij deden dat in 1976 toen we hier in het dorp kwamen wonen ook. We hadden ook een oude gaskachel, waarbij het 's morgens heerlijk aankleden was, dus van wie Sil dat heeft is me niet helemaal duidelijk.
Vandaag herdenken we ook weer de ramp waarmee mijn leven begon. Van ervoor weet ik bijna niets, de ramp is het eerste dat ik me echt kan herinneren, nu 59 jaar geleden.
"Ik zou best in een oud boerderijtje willen", zei ze toen ze pas in de blokhut zat.
"Niet weer zo'n bejaardenwoninkje van de woningbouw..."
En dan komt er iets te huur ineens, nog geen tweehonderd meter van je kapsalon!
Ben je dan een zondagskind of niet?
Ze heeft wel een duwtje nodig gehad hoor, een flinke por eigenlijk wel, want ja het is niet gratis natuurlijk, maar mensen wat ben ik blij voor haar en voor mezelf ook, want het is geen gezonde situatie hoor, je kind naast de deur. Tenminste niet die van mij en dan bedoel ik ze allebei. Een paar weekjes gaat, maar dan moet het weer klaar zijn. Ze is nu in elk geval binnenkort weer uit het zicht, erg belangrijk.
Lees ook nog even het bericht hieronder, 2 posten vandaag.
