1001 gedachten vanmorgen op de Delingsdijk, jammer dat je dat hoofd nooit eens even stil kan zetten.
Ik heb gerookt gisteravond, twee trekjes en ik weet nu zeker dat ik het nooit meer wil.
Geen gehoest of zo, maar meer dat mijn longen protesteerden in de vorm van samentrekken, zo leek het tenminste.
Een flinke wandeling en ik was al vroeg op pad, of was het nou juist laat. Nog niet heel warm, dat is het ook niet geworden, er stond een frisse noordenwind.
Joop is begonnen een poging te wagen de buitenkachel te lijmen. Eerst met alleslijmende kit en als die dan droog is aan de binnenkant vuurvaste cement. Als het niet lukt kunnen we hem altijd nog weggooien en een andere kachel kopen, maar deze zijn niet meer te koop. Zo mooi van vorm en lekker groot.
Daarna kwam de Spitfire van stal, die vertoonde de laatste keer kuren en we konden toen maar net thuiskomen, iets met de ontsteking, ik weet het verder niet, maar helemaal goed loopt hij nog niet. Even geen rondje toeren dus.
Op de motor heeft hij wel even een rondje gereden. Die deed het nog prima.
Het hele wagenpark stond zodoende buiten.
Ik wandelde een rondje en deed wat boodschappen in Zierikzee. Sommige mensen lopen er wel erg bloot bij zo ineens...
Lekker veel buiten in de tuin, wandelen en daarna weer in de tuin. Ook zitten hoor, gewoon lekker relaxed.
Het meeste werk is even gedaan en ik zie elke dag weer meer knopjes en blaadjes.
Ook de vijver komt volop tot leven, de kikkers springen weer als je er langs loopt, de zonnebaars is ook weer boven water, plus nog een hele hoop ander spring en kruipvolk.
Heerlijk gegeten vanavond. Vissoep vooraf. Joop gepocheerde zeewolf en ik een zalmmoot, de rest kan ik nooit onthouden maar op de site staat binnenkort vast een menukaart.
(O, ja en het bord boven de deur hangt nog niet goed, dat komt boven de dakgoot.)
Vandaag verhuisden Mir en ik de hutkoffer van oma Kristelijn-Kloet.
Oma werkte als jong meisje bij mensen intern. Wij weten dat het in den Haag was en Breda, maar misschien ook nog wel op meerdere plaatsen. Ze heeft er nooit veel over verteld. De mensen maakten vroeger veel meer mee, wat op den duur ook wel weggedrukt werd denk ik. Ouders die vroeg overlijden, grote gezinnen, armoe, oorlog en ellende, noem het allemaal maar op. In die koffer nam ze al haar bezittingen mee.
Mark had al een paar koffers en ze vonden het leuk om deze erbij te zetten, natuurlijk vonden wij dat goed want hij stond hier ook maar in de garage. Maar vandaag is hij dus weer verplaatst een stukje verderop en wat dichterbij het het huis waar de vader van Joop geboren werd, dat is het laatste huis op de foto waar de auto rijdt.
In de kist zaten oude jeugdboeken van mij en de fotoboeken van Mir.
Ik werd geroepen om even te kijken of ze wel de goede kist had en om gelijk even te helpen.
Dan kom ik ook wel weer mezelf tegen hoor, hele volgeladen bureaus versjouwde ik vroeger, wat nou leeghalen, veel teveel werk, schuiven en gaan! Maar toen ze van de trap af wilde onderaan die kist, ben ik er toch maar bovenaan aan gaan hangen, één misstap en je ligt beneden met die kist bovenop je...
Allemaal goed afgelopen natuurlijk en het boerderijtje is alweer een stukje gezelliger, zoals ze zelf zegt.
Het boekje van de foto heb ik er even tussenuit gehaald, eigenlijk is het van mijn zus staat erop. Het is ook wel een van de oudste.
Mir zelf loopt in korte mouwtjes terwijl ik zelf nog lekker mijn fleece aan had, maar ja ik ben dan ook niet pas ziek geweest natuurlijk ;)
Prachtig om te zien elk jaar weer en zeker met het weer van de laatste dagen. Ik ben er maar weer druk mee. Vandaag zelfs alweer voor het eerst gemaaid, dat was op sommige plaatsen best nodig.
Vanmorgen zag ik ook dat de buurman zijn gele Kornoelje gesnoeid had, daar heb ik toen gelijk maar een paar stekken van in de grond gestopt en gebeld naar het tuincentrum of de bestelling al gedaan was, dat was zo en toevallig was het ook net binnen. Toen kon ik het dus niet meer anuleren. Achteraf niet erg, want nu heb ik er best veel. Deze zijn groener dan de stekken van de buurman en de kale plek bij de blokhut is nu weer mooi opgevuld, als de stekken aanslaan tenminste.
Het wordt weer mooi, het grote genieten kan beginnen.
Vroeg op vanmorgen om de tuinstoelen even opzij te zetten, het was heerlijk rustig maar best fris... het ijs lag op de tafel.
Even later kwam de versnipperaar, inclusief twee man om hem te bedienen en ook nog even een boom om te zagen. Twee uurtjes later was alles gepiept en heb ik alle snippers weer verdeeld over de paadjes, zodat die er weer fris en fruitig bij liggen.
Tussendoor nog wat in de vijver gevist. Er is al behoorlijk wat alg, erg vroeg dit jaar. Terwijl ik daarmee bezig was ontdekte ik ook de eerste kikkerdril. Ik heb ze nog niet horen kwaken, alleen een paar keer een zacht gebrom zodat ik wel wist dat ze er nog zijn.
En toen Joop belde en vroeg of ik even de jonge duiven los wilde laten, heb ik daar maar weer eens een filmpje van gemaakt. Ze vliegen nog niet gelijk weg, maar gaan eerst even op het dak om daarna met z´n allen de hort op te gaan, gemiddeld een week of tien oud, een mooi gezicht.
Op de dag van de Strao werd er eentje aangevallen door een roofvogel. Ik zat hier achter mijn pc en zag ineens iets fladderen. Toen ik ging kijken, lag hij tussen de struiken, met de takken dwars door veren en weet ik wat nog meer. Ik heb hem er tussenuit getrokken maar zag wel dat het niet goed was, zijn kop viel er zowat af. We, Sil was er ook bij, hebben Joop erbij geroepen en die had het ook al snel gezien, die doif overleefde het niet.
Ik zag er best tegenop vandaag om naar buiten te gaan, het zag er zo koud uit en dat was het ook! Toch na een paar uur dralen de moed bijeen geraapt en eenmaal onderweg is het dan best lekker natuurlijk. We kwamen Floris tegen bij het Koepeltje en nog een vreemdeling, dat was even gezellig spelen met z'n allen.
Daarna reed ik nog even naar Burgh voor een vers gebakken stokbrood bij AH, we namen de toeristische route en de Pompe toren stond er zo mooi zonnig bij dat ik het niet kon laten wat foto's te maken.
En om de dag lekker af te sluiten aten we een makreeltje met stokbrood dus en nog wat kaasjes.
En nu heb ik alweer slaap, ik zou zo mijn bed inrollen, maar dat is nog een beetje te vroeg. Al zal ik het niet laat maken vanavond. Morgenvroeg komt de grote versnipperaar, werk aan de winkel dus, als ze klaar zijn.
