Martina was vroeger eigenaar van Jungle Wildlifecamp waar ik nu ben. Ik wilde daar 2 jaar geleden al naar toe maar door een landverschuiving kon ik daar toen niet komen.
Ze had dit hotel verkocht en wilde iets nieuws beginnen. Ze had plannen om een nieuw camp te bouwen met milieu vriendelijke huizen die je kunt zien op haar website. Maar zoals zoveel dingen in Nepal zijn er altijd wel tegenslagen. Zo ook hiermee. Het duurt nu langer dan verwacht. Samen met haar Nepaleese vriend woont ze nu op het platteland 5 min. van Sauraha. Een prachtige plattelands omgeving midden tussen de rijstvelden. In het huis waar ze nu woont heeft ze 2 gastenkamers en als de gasten willen, kunnen ze zelf koken. Vijf minuten van dit huis heeft ze dan een groot stuk grond waar ze het nieuwe camp wil gaan realiseren.
Om toch alvast wat inkomsten te verkrijgen heeft ze een prachtig houten huisje gerealiseerd compleet van gerecycled hout. Het valt op hoe koel het huisje is en ook de L vormige veranda is erg koel. Het toilet en de douche zijn geheel op eigen wijze gerealiseerd een tiental meters vederop in een stenen gebouwtje.
Naast dit alles is ze al met veel succes een recycle project gestart. Alle te recycelen spullen worden ook werkelijk afgevoerd. Ze heeft ook voor elkaar gekregen dat met behulp van de plaatselijke bevolking dat de rivier is schoon gemaakt.
Tot zover Joop, zonder taalfouten hoop ik deze keer.
Kijk ook eens op de website van Martina want het ziet er wel heel mooi uit allemaal.
En zo'n tasje zie ik ook eigenlijk wel zitten!!! Je weet de maat ongeveer hè Joop 
Heerlijk rustig herfstweer vandaag. Vanmorgen rommelde ik eerst nog een tijdje in de tuin. De laurierstruiken geknipt met de snoeischaar. Als je dat met de heggeschaar doet knip je alle blaren door de helft, dat vind ik altijd zo zonde.
Daarna wandelde ik weer eens langs het vlas, het lag er netjes opgelrold bij. Ik was dus mooie op tijd om nog wat foto's te maken. Het verloren gegane zaad komt alweer volop op.
Bij Joop ziet het er heel anders uit.
Hij ging vandaag met de bus naar Sauraha. Ik kreeg de volgende mailtjes:
16.00u
Zon onder, wind weg, bloedheet, muggen, tropische nacht. Gelukkig boven op mijn balkon praktisch geen muggen maar de rest is het zelfde.
16.20u
Mijn locatie om 16:18,21/9
Baadreni Rd, Sauraha 44204, Nepal
http://m.google.nl/u/m/dqI0GI
Ben nu in het hotel. Wel een beetje primitief. Geen TV, geen airco en erg warm. Gelukkig is het nu bewolkt met een verkoelende wind. De laatste 2 uur was de weg heel slecht dus werden we nog al eens door elkaar geschud. Het hotel is pas in andere handen overgegaan en die zijn nu flink aan het verbouwen. Morgen komt de vorige eigenaresse me ophalen om haar nieuwe lodge te laten zien die ook nog niet af is.
18.00u
Net terug van KC restaurant waar je bij een prachtige tuin wat kunt drinken. Maar als je je bril op tafel legt kun je hem niet meer gebruiken omdat die door de vochtigheid direct beslaat.
Lekker aan het strand gewandeld vanmiddag.
Er kwam wel een buitje voorbij, maar dat lijkt erger dan het is hoor, op een paar druppels na ben ik droog gebleven. Wel veel foto's gemaakt, waar ik de rest van de middag zoet mee was.
En zo dreutel ik maar wat, het is toch altijd anders dan anders.
Joop plaatste een foto van het winkeltje waar hij de yak wollen doeken en pashmina's altijd koopt. Zelf koopt hij er altijd een paar om aan zijn lakenzak te spelden, voor als hij de bergen in gaat. Morgen gaat hij naar Sauraha.
Denk er maar een stevige bries bij, zo was het hier vandaag. Heerlijk!
Nog even geschilderd vanmorgen, ik denk dat ik er nu wel klaar mee ben, of als het erg mooi weer blijft misschien nog iets aan de blokhut. Daarna keerde ik de auto binnenstebuiten, dat was erg nodig, ook de buitenkant natuurlijk.
Na een wandelingetje deden Miriam en ik nog wat boodschappen in Zierikzee en nu ben ik er weer moe van.
Berichtjes van Joop zet ik op Facebook en zelf post hij ook af en toe foto's, die ik dan weer deel. Dus als je alles wilt volgen even vriendjes met mij worden.
"Ik zit nu in de bisness lounge op Doha Airporf met een clintroltje met ijs.... "
Hij is vanmorgen gezond en wel geland in Kathmandu, al duurde het wel wat langer vanwege de mist daar.
Eindelijk was het zover en reed de taxi voor, dat is toch wel luxe hoor, zo lekker voor de deur instappen. En nu hangt hij ergens in de lucht denk ik.
Mijn dag zag er niet veel anders uit dan anders. Het is nog goed schilderweer, dus dat deed ik dan ook het grootste deel van de dag. Schilderen en gelijk andere stukken een beetje afsoppen.
'En... heeft het gesmaakt?'
'Ja... ik kom zeker terug hoor.'
Nog even slapen straks en dan is het zover, dan kan eindelijk de grote reis weer beginnen.
Vanmorgen heb ik instructies gekregen wat de duiven betreft, daar heb ik weinig werk aan. Ze zijn in de rui, dus ze hoeven niet te vliegen en krijgen één keer per dag voer en af en toe moet ik eens wat poep ruimen denk ik, ik zie het wel, zolang de deur nog open gaat is dat niet nodig.
Het wordt nu echt al wat herfstig. Vanmorgen nog gemaaid en verder nog wat geschilderd, morgen nog een paar uurtjes en dan heb ik het wel een eind gehad buiten, dan kruip ik ook lekker in mijn schulp. Breiwerkje ligt klaar en verder zie ik het wel. Ik hoop ook een beetje tot rust te komen en niet al teveel zorgen te hebben. Misschien krijg ik zelfs ook een beetje vakantiegevoel, want daarvoor hoef je echt niet op reis hoor.
En misschien krijg ik ook nog een paar daagjes bezoek, maar dat zien jullie dan vanzelf.
En voor degenen die het ontgaan is, Joop gaat twee weken naar Nepal, voor wat bezoekjes aan Rabin en zijn school en familie, geen trektocht, gewoon wat relaxed rondhangen daar.
Joop had de Spitfire even buiten gezet vanmiddag, omdat hij even op de garagezolder wilde kijken. Hij stond er nog maar net of ze zat er al in, met een vragende blik... "gaan we toeren?"
Ik had al heel de morgen geschilderd, dus ook niet meer zoveel zin om te wandelen en nadat ik de Belgische vogelpoep had weggewassen, hebben we toch maar een rondje gedaan. Niet van het eiland afgeweest hoor, maar we kochten wel een lekker ijsje en toen werden we betrapt.
Update: Oh ja en de foto werd gemaakt door haar
Nog maar net bekomen van onze monsterrit van vorige week stapten we vanmiddag alweer in de auto, de gewone gele dit keer omdat Miriam ook meereed en 's avonds wordt het toch ook al frisser. Yara deed haar verjaardag nog eens dunnetjes over. Kinderen zijn tegenwoordig minstens vijf keer jarig, op school, bij papa, bij mama, voor vriendjes en vriendinnetjes en dan tot slot voor de familie...
Maar we waren dus alweer 'on the road' en nu heb ik er voorlopig schoon genoeg van. Ik heb het nog nooit graag gedaan en als het niet echt nodig is kom ik voorlopig het eiland niet meer af.
Het was wel ff gezellig naturrlijk. Martin bakte wat in zijn nieuwe buitenkeuken en wij prikten een vorkje mee.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 4241-4248 van 7736 |
Volgende Pagina »
