De trapliftenman kwam niet opdagen. Joop belde eens en er was iets tussen gekomen, allemaal prima maar bel dan even in plaats van de mensen te laten wachten.
Gelukkig kwam de schilder wel en kon hij het karwei afmaken, de zon scheen zelfs dus het droogde lekker.
Daarna ging ik nog in de tuin aan de slag met de meegebrachte plantjes van afgelopen week, alles zit weer in potten, de boel aangeveegd, ook dat is toonbaar voor morgen
Alle foto's van de gezichten van Zonnemaire hangen inmiddels in de kerk, een kerk vol gezichten van veel mensen die er anders nooit zitten, zo werkt dat gewoon in Zonnemaire. Er is zelfs een boek van gemaakt met de verhalen die de mensen van de foto's vetelden. De mensen van de foto's krijgen zo'n boek anderen kunnen het kopen.
Mijn gezichten hangen ook al voor een deel in huis en ik plaatste er eens een paar op facebook, leuke reacties en ze worden herkend, heel fijn! Best spannend!
Welke gezichten zie ik morgen allemaal verschijnen?
Regen regen regen en alweer geen schilder, het is te treurig voor woorden. Afwachten of er morgen nog iets kan, jammer hoor.
Druk met allerlei dingen wat deed ik ook alweer, iets met lijsten (alweer) het is niet gauw naar mijn zin. Tekeningen uitzoeken om bij Inge in de tuin te hangen, overkapt of in de schuur, want een buitje is ook zaterdag niet uitgesloten en tussen de buien door toch nog een rondje! Het is prachtig buiten.
De eigenaresse van de Brocantewinkel aan de Oostweg kwam ook een tekening uitzoeken om daar te hangen, hij kreeg een mooi plekje dat nog verder gezellig wordt gemaakt. Zo raken mijn tekeningen aardig over het dorp verspreid. Zo leuk!!
De traplift ligt in de garage, morgen plaatsen. Spannend!
Ik ben er weer versleten van. Nog geen plant in een potje gedaan, hopelijk morgen beter weer.
De natuur lijkt één grote explosie op het ogenlbik. Jammer dat het vandaag weer van dat donkere weer was en zowat de hele dag regende. Alweer geen schilder, hij heeft er zelf ook de pest in maar niemand die er iets aan kan veranderen natuurlijk. Ooit komt het af.
Vanmorgen begon ik eens met het verhangen en verwisselen van nog wat tekeningen, ik geloof dat ik het nu wel zo'n beetje op orde heb. Gelukkig dacht ik tot half de middag dat het al donderdag was en toen had ik plots een dag over, zo fijn!
Ik was ook in het tuincentrum voor wat vaste plantjes, daar ga ik morgen mee aan de gang, de geraniums gaan in de kliko, ik ben ze zat, geen eenjarig spul meer voor mij, nu ja misschien ééntje dan, of twee...
Morgenochtend wordt de traplift geleverd die ze vrijdag gaan installeren of ophangen, hoe je het noemen wilt, daar liep ik ook mee natuurlijk want dan kan ik ook weinig doen, het zal een rust zijn als dat ook allemaal uit mijn hoofd kan. Het is een beetje veel ineens.
Mijn ogen doen het nog prima gelukkig, rustig aan doen gaat niet, dat is mijn lijf ook niet gewend denk ik dan, dus het zal wel meevallen met de schade, ik zie nog geen verandering, alles is 'zo helder als een belletje'. (Dit spreekwoord bestaat niet volgens Google, toch zeiden wij het vroeger en ook nu nog regelmatig thuis.)
Zo langzamerhand, nu we tegen de 18de aanlopen laat ik de in de tussentijd gemaakte tekeningen maar wat tevoorschijn komen, deze maakte ik begin april al en geen idee of mijn op stapel staande operatie al van invloed was, maar ik denk eigenlijk van wel.
Het is niet zo druk hier hoor maar voor mijn gevoel wel.
De schilder is vandaag lekker opgeschoten het bleef droog en het is gewoon ineens weer erg warm, nooit goed, altijd wat. Dat zei de schilder ook al toen zijn steiger niet zonder hem af te breken onder het afdakje door kon.
Ik probeer voorzichtig te zijn met mijn ogen, niet bukken en niet tillen word je op het hart gedrukt, maar eigenlijk doe je de hele dag niets anders. Probeer de afwasmachine maar eens leeg te halen zonder te bukken, of was op te hangen, boodschappen doen, het is gewoon allemaal niet te doen zonder, maar ik doe het toch maar en probeer zoveel mogelijk mijn ogen te ontzien. Joop kan het ook niet en iemand moet het toch doen, ik kan toch niet in een stoel gaan zitten wachten tot het vanzelf gaat..
Vanmiddag ook nog een tekening in het Dorpshuis gebracht om in de hal te hangen, leuk! Af en toe eens verversen, kaartje erbij! Leuk!
Oh kijk, dacht ik vanmorgen, het huisje van Gerrit is geschilderd! Nog geen seconde later realiseerde ik me dat dat natuurlijk mijn nieuwe heldere kijk op alles was, hoe kon het ook anders. Hoe leuk om even later te horen dat het werkelijk geschilderd is.
Onze schilder schoot lekker op vandaag, morgen hopelijk weer zodat misschien eind van de week de boel klaar is, alhoewel haastige spoed natuurlijk niet goed is en ik blij zal zijn als de steiger met Beleef Zonnemaire komende zaterdag weg is.
Na mijn wandeling was ik daar de rest van de dag wel zoet mee. Ik wil ook vooral laten zien hoe leuk het is dingen anders te laten zien, want een mooie lijst doet al zo heel veel en ook een passe partout kan een tekening er heel anders uit laten zien. Ik heb een beginnetje maar eind van de week kan alles alweer anders zijn, voor mij is het dan ook een paar dagen alleen maar kijken, af en toe weer eens wat verhangen, of weer iets anders in de lijst, dat duurt gewoon de hele week, ik kan daar ook niks aan doen.
Nu ik de stand van mijn pc weer terug gezet heb naar 100% i.p.v. 125% lijkt de grootte van mijn blogletters wel erg klein eigenlijk, vinden jullie dat ook? Moet ik daar iets aan veranderen, zou dat beter zijn?
Vroeg aan de wandel vanmorgen nadat ik de kapjes had verwijderd, ik had heerlijk geslapen op mijn rug, dat ga ik straks nog eens proberen, want eigenlijk moet je wel een paar nachten met die kapjes maar dat vind ik onzin.
Wat is het licht! En helder! En ik zie alles zonder bril. Achterover geleund met mijn rug tegen de leuning van de stoel werken op de pc, zonder bril en zonder helemaal naar voren te moeten buigen met bril. Fantastisch!
Vanmorgen was mijn linker oog nog wat wazig maar dat is nu ook zo goed als helder.
Op mijn ochtendwandeling kwam ik een rits met boeren tegen, die op karwei gingen en vandaag een hoop aardappels in de grond stopten, misschien ook nog wel wat anders maar ik zag vanavond toen ik nog een rondje deed vooral aardappels.
We waren ruim op tijd in het ziekenhuis, en nr1 werd al naar buiten gereden. Koffie was er nog niet dus dat viel een beetje tegen anders hadden we eerst nog een bakje kunnen doen, nu werd ik meegenomen naar de druppelkamer waar nog drie andere dames ook gedruppeld werden. De dame voor mij had ook twee plakkertjes op haar voorhoofd, dus die deed ook twee ogen en telde zodoende ook voor twee.
Wachten duurt lang, een kwartier per oog ongeveer, toch anderhalf uur inclusief die van mij. Gelukkig was er om 9uur wel koffie voor Inge, uweetwel.
Nou en dan hebben ze je geopereerd wat erg meeviel en dan gaan ze flink met tape tekeer zodat je nog niets ziet als de wereld weer wat lichter wordt, wand dat wordt hij! Ik zie het verschil nu al, met alleen rechts want links doet nog niet zo mee, maar typen zonder bril deed ik eigenlijk nooit meer en nu een-ogig met kap.
Vannacht slapen met dat ding en daarna voorzichtig aan, niet tillen en bukken enzo, een mens bukt wat af dat merkte ik gelijk toen ik eenmaal thuis mijn sokken op wilde rapen
Nou, alles is op orde, voorlopig geen was of andere zware huishoudelijke karweien.. ik ben er klaar voor!
Kwart over zeven staat mijn begeleidster van de gele fietstas voor de deur en rijden we samen naar Vlissingen, waar ik dan om half negen al aan de beurt ben.
Alweer regen vanmorgen, wat een armoe toch, maar rond de middag klaarde het wat op en kon de schilder toch weer even verder. De steiger is inmiddels weg voor het raam en staat nu naast de garage en de kleine raampjes zijn al gedaan. Morgen Hemelvaart daarna weekend, vrijdags werkt hij niet meer. Komende maandag hopelijk mooi droog schilderweer.
Ik gaf hem alvast een vlag voor het keurige werk dat nog gedaan moet worden, maar dat komt wel goed. Hij hangt al, leuk! Er moet meer gevlagd worden!
Er zijn op het dorp meerdere mensen die lid zijn van vrienden van de fiets en daarbij de gelegenheid tot overnachten bieden. Ik zocht eens contact, eentje heeft al een tekening van mij hangen en ik vroeg of hij misschien eens iets anders wilde, of eentje erbij en dan kaartjes erbij zodat hij mij een beetje kon promoten. Dat vond hij prima, eentje erbij werd het.
Gisteravond tijdens het eten schoven er ook fietsvrienden aan, zij wonen in best een markant huis met veel kamers dus die wilden ook best wat ophangen! Vanmorgen zocht ze er wat uit en ik gaf er inmiddels al drie ingelijst en wel af. Echt heel leuk hoor en morgen ga ik naar het Dorpshuis, eens zien of daar ook nog iets kan hangen.
Dit alles dank ik ook aan Jaap. 'Je zou ze eens ergens moeten hangen' zei hij steeds' en toen de expositie in de kerk was kreeg ik de lijsten, dat was niet voor niets natuurlijk want dan zou ik ze daarna ook makkelijker ergens kunnen hangen.
Nu hij overleden is en met 'Beleef Zonnemaire' en de zomer in zicht ben ik er maar eens achteraan gegaan. Dus mensen die weer andere mensen over de vloer krijgen en een mooi plekje hebben mogen zich melden.
Het is gratis, tot ongeveer eind september en je mag zelf uitzoeken.
Ook restaurants en galerieën mogen zich melden, ik heb werk genoeg te liggen dat best gezien mag worden!
Dit is de 2024-18 en de laatste tekening die ik hier plaatste was 2024-12, dus er horen er nog een paar tussen, die zullen zo langzamerhand ook wel tevoorschijn komen en 2024-19 is er ook al, plus nog 20 A4tjes met gezichten van Zonnemaire, want dat is het thema dit jaar, 'het gezicht van Zonnemaire'. Dus ja, ik deed een poging, we zullen zien of mensen zich herkennen.
De kleuren van bovenstaande tekening zijn restjes van potloden die toevallig op mijn bureau lagen na de bestelling die ik laatst deed, ik dacht er totaal niet bij na en zo onstond er toch iets leuks. De volgende die ik maakte ook weer van restjes van de restjes is alweer een stuk minder leuk, ik dacht er teveel bij na (nu groot in het midden enzo), spontaan ontstaan gewoon de leukste dingen.
Vanavond schoven we weer eens aan in de Smisse, we hadden leuke aanschuivers, het was gezellig.
Een fietsrondje en een wandelrondje verder kwam ik niet vandaag. Op de terugweg fietste ik nog eens over het fiets/wandelpad, waar ik zo vaak met Didi liep langs de vaart, er is bijna niets van over, misschien de helft.
Een half logje, ik schreef wat en haalde het weer weg
We waren maar met een klein clubje vanmorgen, maar dat mocht de pret niet drukken, het was een gezellig rondje van ongeveer 8km. Daarvoor had ik ook al een ochtendrondje gedaan, genoeg gelopen voor vandaag.
Vanmiddag gekleurd. Fototoestel stond niet goed, beetje wazige foto's of misschien zijn het toch mijn ogen...
Er zijn vorderingen. We krijgen al binnen een paar weken een traplift en een nieuwe rolstoel, een nog betere, deze is dan voor boven, waar we ook geen drempels hebben en een douchestoeltje is nu ook besteld, daar hadden we nog niet aan gedacht, staan is niet fijn en lopen nog minder, maar in beweging blijven wel noodzakelijk natuurlijk
'U heeft al een respectabele leeftijd', zei de juffrouw van de revalidatietoestand waar we waren, dat vond hij niet leuk. Nu eens kijken of ze wat kunnen doen om de nog bruikbare spieren sterk te houden. want de armen gaat goed, die traint hij zoals op de foto, hier nog onderaan de oprit, maar hij komt wel op eigen kracht boven en daarna nog een andere oprit, ik zou het met geen mogelijkheid kunnen (maar ik loop nog wel goed trap).
Zo langzamerhand worden we wel met onze neus op de feiten gedrukt, we zijn gewoon bejaard! En zo plotseling ook, eigenlijk voelen we ons nog helemaal niet zo, maar ja met een traplift en rolstoel in huis, heb je weinig meer te verbergen. We doen het er maar mee, er zijn erger dingen.
Eindelijk weer eens een dag zonder verplichtingen, gewoon dat je opstaat en denkt 'wat voor weer is het en wat zal ik eens gaan doen', heerlijk.
Dat weer is wel de kluts kwijt, ik had mijn nieuwe (oude afgeknipte) korte broek aan gedaan, want het was lekker weer, maar toen ik een paar uur later naar de vleesboerderij wilde fietsen was het ineens erg koud, harde wind en mist, ik ben maar even omgedraaid voor een andere outfit.
Zodoende kwam ik ook weer langs de hanen.
Eind van de middag met de auto nog even om drie grote zakken potgrond, dat gaat niet op de fiets, ik nam ook nog drie kunststof potten mee en vier vaste plantjes, best duur merkte ik bij de kassa, ruim vijf tientjes...
Alles is duur, maar goed ik heb weer wat te doen morgen en de tuin wordt weer wat leuker.
Het roeiapparaat dat Joop vorig jaar kocht voor een paar tientjes en dat sinds een paar weken te koop stond voor een paar tientjes, is een dag nadat hij er gratis van maakte weg. Gelukkig droeg de koper hem alleen de trap af en deed hij hem alleen in zijn dure dikke auto, bedankt zei hij nog...
Dat had ik bij de Fixet ook best willen zeggen, maar helaas...ik moest gewoon betalen.
.
