Zo'n ziekenhuisopname, ook al is het maar een nachtje, hakt er toch behoorlijk in.
Niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk krijg je toch weer een opdonder. Joop is nog wel moe, maar is ook lekker met zijn duiven in de weer. Het ziet er nu toch naar uit dat hij achter sommige dingen een punt gaat zetten, zoals de PUM, niet dat hij het daar druk mee had, maar het hoeft er ook niet meer te zijn op de achtergrond. En zo zullen er nog wel een paar dingen volgen. Het heeft hem wel aan het denken gezet in elk geval.
Ik ben vooral druk met het rooien van bomen. Ongelooflijk wat een zaailingen dit jaar. Ik haal ze tussen de bloemen weg, maar voor de rest laat ik ze maar staan hoor, geen beginnen aan. Dan maar een bos over een jaar of vijf.
En op de foto zie ik nu pas dat ik zo'n mooie ster in mijn hand heb. Zijn er ook handlezers in de buurt? Die strepen links bij de duim is allemaal woede is me al eens verteld, ik schijn in de loop der jaren erg veel woede verzameld te hebben.
Het duurde wel lang vandaag hoor. Vroeg op natuurlijk en voor de duiven gezorgd en daarna alvast maar gelopen, dan had ik dat maar gehad. Dat was wel goed trouwens dat ik vroeg gelopen had, want vanmiddag was het de ene bui na de andere. Zwaar weer zal ik maar zeggen.
Nou en toe zat ik gereed om Joop op te gaan halen, we hadden al gebeld er moesten nog wat tests worden gedaan en daarna even op de uitslag wachten en dan hopelijk naar huis als er tenminste niets geks uit zou komen.
Om drie uur belden we nog even en toen besloot ik maar om vast te gaan, het kon niet lang meer duren, maar ja eer de dokter langskwam was het half vijf, met goeie berichten, dat wel. Er was niets bijzonders gevonden. Niks aan de hand dus, beetje rustig aan doen maar... daarom gingen we gelijk maar lekker even een hapje eten bij Salud, dat werkt zeer ontspannend ;)
En toen zat ik vanavond ineens in het Ziekenhuis in Goes.
We hadden een gewone dag en deden gewone dingen, maar toen ik achter de pannen stond voelde Joop zich niet goed worden, hij had pijn op zijn borst en rug, gewoon angstig natuurlijk, dus maar gelijk de dokter gebeld.
Alles bij elkaar toch genoeg om 'even door de molen' te gaan zoals de dokter het noemde. Dat houdt dan wel in dat er een ambulance komt, met loeiende sirene en even later was hij dus in het ziekenhuis.
Ik regelde nog wat en ging erachteraan. En natuurlijk reed ik verkeerd, ik zat al helemaal in Kapelle, alles is veranderd daar, maar nu weet ik het weer, want de terugweg ging goed.
Joop moet een nachtje blijven, we hadden gehoopt dat hij vanavond nog terug mocht, maar er moest 6 uur later nog een keer bloed geprikt vworden voor eiwit controle en gewoon een nachtje ter observatie ook denk ik. Hij is in goede handen zal ik maar denken en als alles goed is mag hij morgenochtend weer naar huis.
Rondje gedaan en een beetje in de tuin gescharreld. Joop was een nachtje op schoolreis, die kwam vanmiddag pas weer en moest daarna gelijk weer achter de duiven aan, want ik had er niets aan hoeven te doen. Ik maaide daarna de madeliefjes, het mos en de goudsbloemen en haalde op Noordgouwe een baal kunstmest en wat graszaad en ook nog een jerrycan benzine voor de grasmaaier.
En ik kan nooit het dopje vinden van die jerrycan! Daar zit altijd het bijvultuitje op, maar als hij leeg is moet de dop er even op anders wordt het zo'n zootje in de auto als hij omvalt. En omdat ik dat dopje niet kon vinden draaide ik er de dop van de maaimachinetank even op, maar die paste niet niet goed en toen viel hij toch om op de terugweg natuurlijk. Gelukkig hoorde ik het en stopte ik gelijk, maar ja, het stinkt nu wel nogal erg.
Het was toch nog even zoeken ook al had ik het van tevoren opgezocht. Gelukkig was ik met de auto.
Het wordt steeds gekker met de mailtjes, nu kreeg ik er al eentje met de vraag of ik een foto wilde gaan maken van de lagere school, het ouderlijk huis en nog wat vergezichten van een vroegere leeftijd- en streekgenoot, die tegenwoordig best ver uit de buurt woont, al vind ik Noord Holland Noord toch geen wereldreis eigenlijk.
Ik doe dat graag natuurlijk, zeker als het mijn geliefde polders rond Zonnemaire en Dreischor betreft, een prachtig gebied.
Ook ontdekte ik op mijn zoektocht naar waar ik ongeveer zijn moest een fietsroute, daar ga ik ook nog eens een stuk van lopen.
Ik was er een hele middag zoet mee en heb zodoende maar een klein stukje gewandeld bij het Dijkwater, dat ga ik nog eens overdoen, maar dan verder.
Al met al een heerlijke grotendeels zonnige dag. Ik veegde eerst de buitenboel eens wat aan en plantte nog wat meegebracht perkspul van de Lidl. Vorige week had ik ook al wat meegebracht, het zijn mooie planten voor een paar cent. Nu heb ik alleen het volgende probleem... de potten zijn op.
Daarna reed ik mee met Joop naar taxistanplaats op de Duinzoom en wandelde lekker in de zon weer naar huis. Onderweg maakte ik nog een gezellige babbel met Bart.
Hij staat rechts op de foto en ernaast sta ik, het was 1963 en we waren op schoolkamp.
Dat bracht me op het idee om nu eindelijk die foto's maar eens te scannen, ik was het al zo lang van plan.
Van links naar rechts Wim Hanse, Marian Schoof, Elly de Braal, Nellie van Wezel. Zittend: Toon van Tiggelhoven, Jan Kosten, ik en Bart.
