Best lekker weer vandaag, met af en toe een paar druppels. Als er dan zo'n bui hangt ziet het er misschien somber uit, maar eenmaal buiten is het heerlijk. Goed voor lijf en leden en de rest.
De schilder kwam even langs voor de planning, zeven jaar geleden nu en het ziet er nog best goed uit, maar ook wel weer nodig, dan is het daarna weer een mooie volle laag en kunnen we er weer jaren tegen.
Boodschappen op Scharendijke en nog een wandelingetje na de bui. Een dag is niks.
De krentenboom in een tuin op de Veerdijk in de ochtendzon (boven) en late middagzon (onder) de beide keren dat ik een rondje deed. Het was een beetje rare dag.
Gisteravond had ik zitten knoeien met foto's en mapjes bij het opruimen van maart, daar was ik het grootste deel van de ochtend zoet mee en daarna ging er iets mis met de outlook, of ik de nieuwe wilde proberen en daarna deed de oude het niet meer, zoeken zoeken er moest een knop zijn rechtsboven, maar ja ik zag niks meer.
Ook dat was na een paar uur weer opgelost gelukkig, waarom moet toch altijd alles veranderen, vernieuwen noemen ze dat dan.
Verder was het wachten op het telefonische consult van Erasmus, dat eigenlijk niets nieuws aan het licht bracht. Er komt nog een brief, dan wordt het in Erasmus afgesloten en kunnen we weer naar Goes, waar ze het uiteindelijk toch bij het rechte eind hadden of zo, wordt nog wel vervolgd.
Nu eerst maar weer even bij onze positieven komen.
Best een goed woord eigenlijk, positieven.
Zaterdag kwam er iemand een bloemetje brengen, zo leuk! Haar hond had naar me geblaft waarschijnlijk, ik was dat al lang vergeten, honden blaffen toch weleens en heus niet altijd uit boosheid, zeker deze niet. Maar ze vond het een goede reden een heel leuk bloemetje te brengen. Boedha ziet er op toe en let op het kuiken.
Heerlijk gewandeld vanmorgen en vanmiddag, wel nog mèt jas en zonder sandalen maar die tijd komt ook heus wel weer, het is nog maar april...
'Tijd heeft geen wijzers', zag ik vandaag ergens .
Heel erg vroeg wakker natuurlijk, dat duurt wel weer even eer alles weer gewend is.
Geen bijzonderheden vandaag. Fijn gekleurd en gewandeld, aan Pasen doen we niet mee, zelfs geen ei gegeten, wel een paar chocolade eitjes, maar dat was dan ook alles.
Janny vond deze niet zo leuk, ik juist wel omdat we hetzelfde kijken, onze monden hetzellfde en dezelfde kwabbetjes onderaan kin en wangen, ik kan altijd zien hoe ik er over zes jaar ongeveer uit zal zien, ook al hebben we verschillende neuzen 
We waren even in Numansdorp op de koffie vanmorgen. We waren erg vroeg op en omdat het toch regende gingen we lekker vroeg. Ik reed en omdat ik daar altijd tegenop zag heb ik het nu volbracht, de drukte viel mee, zodat het invoegen op het Hatinvlietplein ook meeviel, ik zag daar tegenop, druk verkeer en dan invoegen is niet zo mijn ding.
Vanmiddag weer terug en eenmaal thuis werd het al snel droog zodat ik ook nog een lekkere wandeling kon maken.
Vandaag maar wat rustig aan gedaan, mijn benen hadden het nog zo druk vannacht met bijbehorende krampen, die konden nog wel wat extra rust gebruiken.
Vanmiddag nog wel even naar Schareindijke gefietst en onderweg even op koffiebezoek, of was het nou thee? Het was even gezellig!
Er stond nog een stevig briesje, maar lekker uitgewaaid met mooie luchten boven de polder. Toch stap je minder snel af om even een foto te maken.
De binnenweggetjes zijn druk met autoverkeer, de (mini)campings zijn weer open, ons eiland stroomt weer vol.
Na een gezellig rondje vanmorgen, heb ik de rest van de dag hard gewerkt, dingen met was en bedden en nog meer was en wind en heen en weer lopen en gedoe met stoelen, want ondanks dat de pijnstillers nu verdubbeld zijn staat de nieuwe rolstoel gezellig in de kamer, zodat daar heen en weer gereden kan worden, want echt helpen doen die pillen nog niet. Joop heeft het Erasmus gebeld en komende dinsdag een telefonisch consult. Afwachten maar.
De grote stoel is inmiddels weer verhuisd zodat de rolstoel bij het raam kan staan.
Eind van de middag nog een rondje door de polder, waar ook de spekkersenknoppen van de bovenste foto weer op springen staan. De bonen aten we vanvond.
De laatste die ik maakte en laat zien voorlopig.
Eerst was hij niet goed, zij van de gele fietstas vond het ook en daarom gaf ik vandaag het geheel wat meer contrast. Beter.
Natuurlijk kleur ik wel vrolijk verder, maar het gaat niet zo lekker op het ogenblik en aan twee dingen bezig zijn vind ik ook niet fijn, dus Beleef Zonnemaire wordt één groot geheim project dat niemand mag zien, lekker makkelijk en het duurt nog zes weken! Ook bij de tekeningen wordt niets aangevuld tot die tijd.
Dat wordt best lastig maar ik kan dat gewoon hoor...
Een ochtendrondje en een fietsritje naar de groentenboer en dat was het, verder lekker zitten kleuren.
