Rustig aan
Ik weet nog goed hoe verrukt ik was toen ik deze foto voor het eerst zag nadat ik hem gemaakt had deze dag vijftien jaar geleden. Ik vond hem prachtig, hij heeft iets onwerkelijks.
Vandaag heb ik geen foto's gemaakt en dan duik ik altijd even de archieven in, altijd leuk.
Vonmorgen regende ik kletsnat, tenminste mijn benen vanaf mijn knieen. Er stond een laagje water in mijn schoenen, voor de rest was ik wel berekend op een buitje. De rest van de dag lokte het niet erg al deed ik vanmiddag nog wel een rondje. Een rustig aan dag, dat moet soms even.
Kleine verschillen ik kon niet kiezen vandaar allebei.
hier is het vandaag maar een donkere en sombere boel.