Twee jaar later
Twee jaar geleden verhuisden we op deze dag ons bed, dus we wonen hier nu op de kop af twee jaar en hebben nog geen moment spijt gehad.
Alle klimmers beginnen nu behoorlijk uit te lopen, ook de wingerd doet het prima. Recht vooruit geen klimmers daar kruipt de wingerd vanzelf wel naar toe.
Didi mist af en toe wel een stukje gras waar je zo lekker in kunt rollen, maar ach je kunt niet alles hebben en we wandelen nu fijn wat meer.
De klimhortensia doet het nu ook mooi en staat op het punt te gaan bloeien net als de Japanse sterjasmijn waar ik er twee van heb. Wat zal het lekker ruiken binnenkort.
Op de paar geraniums en het Zeeuws knopje na bloeit er nog niet veel. De boom groeit ook weer behoorlijk, ik mopper niet hoor, want schaduw met hitte is heerlijk, dit is een goede maat...
Genoeg tuin voor mij om een beetje te scharrelen, al moeten de potten ook niet te zwaar worden, vandaar dat ik overgeschakeld ben op plastic. De zaadjes moeten uitgeplant en dat gaat dan wel weer bloeien.
Vanmiddag samen gewandeld en we zagen iemand graven, 'ik ben zo blij dat ik dat niet meer hoef' zei Joop, 'ik ga nooit meer graven'. We staken de dijk over om bij het haventje te komen, 'ik zei nog zo ik ga nooit meer klimmen' kreunde hij. We zullen het wel beleven wat hij dan nog wel gaat doen, vanavond in elk geval de duiven weer inkorven.
ja, wat gaat dat hard he, twee jaar, en we hebben het allemaal mee mogen beleven en zo smurfen wij voort.