Vraag en antwoord
Sjeudebleu:- Was de tocht wat je ervan had verwacht? – Er was in die tijd in Nepal een enorme sneeuwstorm waar ook veel doden zijn gevallen en mensen die vermist zijn geraakt, heb je daar ook last van gehad? – Wat is het meest indrukwekkende wat je deze reis hebt meegemaakt? – Is er iets wat je een volgende keer anders zou doen? – Leuk dat je Rabin en Rita mee uit eten hebt genomen, hoe gaat het met hen en hun familie? – Omdat je inmiddels zoveel mensen daar kent, je respect en vertrouwen hebt opgebouwd na al die jaren en op de hoogte bent van hun gebruiken en rituelen wordt je in gebieden toegelaten die de gemiddelde toerist nooit te zien zullen zijn heb je ook heel veel kennis over dit mooie vriendelijke volk. Ik mocht dit jaar in de foto albums kijken en was zeer onder de indruk. Zit het in de planning om bv. deze waardevolle kennis te delen met bv. volsmuseum Leiden of zou je een boek over je ervaringen willen schrijven? – Wat heb je het meest gemist van thuis toen je daar was?
Joop: De tocht was wat ik er van verwacht had omdat ik deze tocht als onderdeel in 2004 heb gedaan. Toen ben ik nog verdergegaan naar het basis kamp van de Churen Himal.
De sneeuwstorm was het gevolg van een weersverandering als gevolg van een orkaan die in India aan land kwam. Ik ken de gebieden wel waar de doden zijn gevallen omdat ik daar was in 1998, 2007 en 2008. Ik ben nu niet in die gebieden geweest. Ik heb er wel wat last van gehad omdat het koude weer nu eerder is ingetreden in de hoge gebieden dus s ‘nachts vorst en af en toe een hagelbui.
Het meest indrukwekkende was toen ik na de zwaarste opgang naar een pas van 3500 mtr. over de pas door een weide gebied liep waar nog geen water aanwezig was dus ook geen geluid van beken e.d. Er was daar, ook al omdat ik helemaal alleen vooruit liep, totaal geen geluid. Totale stilte...
Er komt geen andere keer meer tenminste niet op deze manier. Het is ontzettend zwaar en geen tijd om voldoende te herstellen. Ik ga nog wel terug en misschien volgend jaar met Silvia een kleine lodge tocht maken maar dat is niet te vergelijken met deze tocht.
Met Rabin en Rita gaat het goed. Rita is nu 12 jaar en zit in groep 6 van de 12. Rabin zit in zijn laatste specialisatie jaar. Als hij met goede cijfers slaagt gaat hij waarschijnlijk studeren in Kathmandu voor civiel ingenieur. Hun moeder, die vandaag jarig is, zit bij de ouders van Humraj, de vader van Rabin en Rita, om te helpen de oogst binnen te halen.
Voor mij zijn het avonturen waaraan ik al jaren gewend ben. Voor mij is het niet meer zo speciaal als anderen denken. Ik ben gewend om in dit soort gebieden rond te lopen en ik kan makkelijk overal binnen komen omdat ik de gewoontes ken en me aanpas aan de mensen waardoor ik soms door buitenlanders als een inwoner word gezien. Ik heb van al mijn tochten aantekeningen gemaakt ook van de beginperiode van cursussen beklimmingen in Europa en mijn tochten in Nw Guinea en Nepal. Ik ben geen schrijver, maar als iemand zich geroepen voelt...
Ik heb niets gemist van thuis omdat ik ben ingesteld op zo'n tocht. Ik leef daar anders dan thuis maar dat weet ik van te voren. 18:30 uur donker, 20:00 uur naar bed, 06:00 uur opstaan, 07:30 begin van de volgende tocht tot ong. 16:30 uur.
Joke: O ja zeker weten!! Joop nog receptjes opgeslagen? Mijn dank zou groot zijn.
Joop: Voor Joke heb ik geen recepten. Het traditionele eten daar is Dal Bath, Veel rijst met een soepje van linzen en kruiden, stukjes kip met bot en al, wat gekookte groenten en een zeer pittige sausje dat je gebruikt om al dan niet toe te voegen. Thuis eten de mensen nog steeds met de rechter hand.
Térèse: Is het moeilijk om gesprekken te voeren, waarschijnlijk alles in het Engels Joop?
En hoe zijn de mensen daar gekleed?
Joop: Alles tussen mij en de gids gaat in het Engels hoewel ik wel wat Nepaleese woorden ken maar niet genoeg voor een gesprek. En als er een gesprek is tussen de gids en een Nepalees en ik wil weten wat er gezegd is vertelt de gids dat voor mij in het engels.
Brillie: Toch gen last van de overgang? Gna… slaap je overdag nog veel dan?
Joop: Ik ben altijd vrij snel weer aan de andere tijd gewend. Het verschil met de zomertijd is 4,75 uur en nu met de wintertijd dus 5,75 uur.
Hanscke: Je hebt de tent achtergelaten omdat deze lek was. Heb je hinder van de regen ondervonden? Hoe groot was de groep met wie je op pad was of was je alleen?
Dit was niet de eerste keer dat je er was, is het nu anders nu je een beetje weet wat je verwachten kunt? Wat heeft dit keer de meeste indruk op je gemaakt?
Joop: De tent was al een 2de hands tent omdat mijn eerste tent speciaal voor in de bergen in 2003, na tien jaar gebruik, na een sneeuwbui kapot is gescheurd. Deze tent had gestikte naden waarover een tape was geplakt. Deze tape liet nu overal los waardoor hij lekte op een paar plaatsen. Ik had geen zin om al die naden opnieuw te tapen maar in Nepal kunnen ze daar in de komende winter periode nog wel een goede tent van maken. De groep bestond uit een gids die ik al 10 jaar ken en 2 dragers en ik.
Het land verandert heel snel. De eerste keer dat ik er was in 1998 was er bijna geen telefoon buiten de grote plaatsen zoals Kathmandu en Pokhara en internet stond ook in de kinderschoenen. Nu is er tot ver in het land mobile telefoon mogelijk. Ook worden er steeds meer grote wegen aangelegd waarover jeeps en bussen kunnen rijden. Dit veroorzaakt echter wel veel verlies van natuur dus om echt in het oude land wil komen moet je steeds dieper Nepal in om nog niet verstoorde natuur tegen te komen.
John: De enigste vraag die ik nu kan bedenken is, ga je nog een keer?
Joop: Als het goed is ga ik volgend jaar samen met mijn jongste dochter Silvia. Die wil wel eens zien wat haar vader allemaal heeft gedaan en hoe Nepal er uit ziet maar dat zal moeilijk zijn omdat ze niet in de mooiste gebieden kan komen maar ze kan er wat van mee krijgen.
Margo: Hoe zijn de weersomstandigheden tijdens de tocht geweest? Zijn er enge beesten? Wat trekt je aan in die tocht, hoe beleef je het?
Joop: Het weer was beïnvloed door de orkaan in India. Het was kouder dan normaal. Boven de 2500 mtr vroor het 's nachts flink maar daar was ik op ingesteld. Ik ben nooit bang voor beesten. We hebben 1 keer een groot kat achtig dier gezien die aan de overkant van de rivier kort en regelmatig stond te blazen naar ons net als een kat. Het was zo groot als een linx. Ze noemden het een box dear.
Kleding draag je in de bergen in laagjes. Dus b.v. t-shirt , vlies en dan jas. E.v. muts en handschoenen. Via je hoofd verlies je de meeste warmte.
Ik maak deze tochten al 20 jaar dus ik weet wat me te wachten staat en daardoor zijn er eigenlijk geen verrassingen.
Marlies: vroegen de mensen daar niet wat je met al die doeken ging doen en als je ze hebt verteld hoe het zit, wat vonden ze daar dan van? en ja natuurlijk ben ik wel benieuwd naar wat je daar zoal te eten krijgt als ingewijde vreemdeling, en als dat erg anders is dan thuis waarom is dat daar dan wel acceptabel?
Joop: Niemand vraagt wat ik met al die doeken moet doen. Ze zijn al blij dat ik er zoveel koop.
Dit keer heb ik mijn eigen voedsel mee genomen. Adventurte Food. Gedroogd voedsel speciaal voor dit soort omstandigheden in verschillende samenstelling. 200 ml water aan de kook brengen, voedsel in het water gieten, roeren, deksel erop en gas uit, 8 min wachten en klaar is mijn eten. Maar buiten de trekking eet ik vaak Dal Bath. In Kathmandu is een heel goede pizzeria door een Italiaanse vrouw opgezet. In de restaurants kun je vis eten of vlees met wat groente en friet opgediend in een gloeiend hete gietijzeren schotel. Maar de kwaliteit is een stuk minder dan we hier gewend zijn en er is niets anders dus je hebt weinig keus. Maar ik word ook vaak uitgenodigd bij kennissen en dan wordt er meer aandacht aan het eten besteed en dan is het echt lekker eten maar dan als basis dal bath met allerlei lekkere dingen als voorafje enz.
Ria: Alle foto's staan hier.
Vanavond zijn we lekker uit eten geweest met de duivengoeroe. Hij heeft drie weken lang de duiven verzorgd, waarvoor we hem allebei, erg dankbaar zijn.
Zo. Morgen maar eens een snipperdag.
veertien reacties
Super leuk al die vragen en antwoorden!!
Joop je hebt me toch een plezier gedaan over wat ze daar eten!! Dal maak ik namelijk wel eens is een heerlijk linzen gerecht!!
Top! Wat leuk om te lezen 
Het blijft toch iets heel bijzonders wat je doet Joop en iets dappers! Het is toch heel primitief leven vergeleken met hier en je bent zo ver van huis.
Een “to boldy go where no man has gone before” beleving 
Schitterende foto’s ook! En dat je dan daar bent en die absolute stilte en al die indrukwekkende natuur ziet.. Zelf zou ik het niet durven om zover van huis te gaan maar je maakt met deze tochten wel enorm bijzondere dingen mee.
Wel goed dat je daar ook vertrouwde mensen hebt en dat we door jou nu ook Rabin en zijn familie zo een beetje kunnen volgen. Fijn dat ie het zo goed doet en wat wordt ie groot!
Bedankt voor je antwoorden, liefs!
Super leuk als je met je dochter gaat. Ik kan me best voorstellen dat ze wil ervaren wat haar vader gedaan heeft. Leuk! en bedankt voor het antwoord :)
also nice meeting with Joop at his hotel in thamel. was so happy meeting with him. very nice Ria to see the pictures of his trip. hope every things alright there with you as well. we were talk lot about your there of your home and how i had stayed there. i was missing those days. thanks and have good day Ria and Joop !
kedar bantawa
Dank voor dit uitgebreide verslag in woord en beeld.
De mensen maken stuk voor stuk een vriendelijke en gastvrije indruk, en de landschappen zijn ronduit fascinerend. Het lijkt me geweldig om daar een tijdje rond te zwerven, maar ik zou er helaas zonder bepakking al niet aan moeten denken …
Zo komen we dankzij alle vragen toch een hoop aan de weet. Ik heb ook genoten van de prachtige foto’s, het hele foto-album doorgebladerd. Bij sommige foto’s kan ik zelfs bijna geuren bedenken, en de frisse berglucht voelen. Bijzonder land is het.
Geweldig dit…mooi en ik wil volgend jaar ook die stilte horen…ik verheug me :)