Boe!
DE DICHTER IS EEN KOE
Gras…en voorbij het grazen
lig ik bij mijn vier poten
mijn ogen te verbazen,
omdat ik nu weer evengrote
monden vol eet zonder te lopen,
terwijl ik straks nog liep te eten,
ik ben het zeker weer vergeten
wat voor dier ik ben – de sloten
kaatsen mijn beeld wanneer ik drink,
dan kijk ik naar mijn kop, en denk:
hoe komt die koe ondersteboven?
Het hek waartegen ik mij schuur
wordt glad en oud en vettig op den duur.
Voor kikkers en voor kinderen ben ik schuw
en zij voor mij: mijn tong is hen te ruw,
alleen de boer melkt mij zo zalig,
dat ik niet eenmaal denk: wat is hij toch inhalig.
‘s Nachts, in de mist, droom ik gans onbewust
dat ik een kalfje ben, dat bij de moeder rust.
De koeien kwam ik vanmiddag tegen toen ik een rondje deed. Ik heb een tijdje met ze zitten praten en tegen ze geloeid, dan komen ze heus wel even kijken wat je allemaal aan het doen bent in die slootkant. Ik vond het ook best een beetje eng want in de sloot achterin de tuin loopt een rat een kleintje nog wel maar toch… dan vraag ik me toch wel even af of misschien ook in deze sloot… ik heb het niet op ratten. Er is eten genoeg want het land ligt nog vol met tarwe, de duiven gaan ook lekker op het land zitten pikken in plaats van naar binnen te komen, het is nog te droog om te ploegen denk ik.
Op zoek naar een koeiengedicht kwam ik bovenstaand van Gerrit Achterberg tegen, ik vind het een mooi gedicht van een bijzondere man als ik het zo lees.
acht reacties
Mooie foto, Ria! En een mooi gedicgt erbij gevonden. Ik hou ook erg van koeien. (kan mij niet voorstellen dat ze gevaarlijk zouden zijn zie bovenstaande reactie)
Het beste met Simba!!!
Ik zoek met enige spoed nog een Nederlands gedicht over een regenboog. Wie oh wie? Koeien zijn niet helemaal ongevaarlijk, want ze kunnen je bijvoorbeeld omver duwen als je niet al te stevig staat. Ook kunnen ze ineens scherp uithalen met een hoef.
ja, bijzonder was-tie zeker…. http://nl.wikipedia.org/wiki/Gerrit_Acht..