Vrouwen en mannen
Ina was vandaag een dagje meegekomen voor de gezelligheid. De mannen gingen weer houtjes zagen en wij hebben ons binnen- en buitenshuis geamuseerd, samen met de hondjes. Mister vindt dat ook altijd reuze gezellig, hij is smoor verliefd op Simba, die daar op haar beurt weer niet zoveel van moet hebben, maar wel af en toe een likje aan haar oor accepteert.
De zoon van Ina gaat, na een huwelijk van een paar maanden en acht jaar samenwonen ook scheiden. Gelukkig zijn daar geen kinderen, maar het blijft triest.
Genoeg om over te praten dus, als moeders zijnde.
We hebben vanmiddag even Zierikzee onveilig gemaakt, al viel ook daar niet veel te beleven in de regen, de markt was uitgestorven en schoenen waren er al helemaal niet te vinden. Toen we naar huis reden brak de zon door, nadat hij voor ons natuurlijk al de hele dag geschenen had...
tien reacties
Een scheiding moet je niet triets noemen. Het is juist iets heerlijks. Een nieuw begin, met oude herinneringen, waar je de goede van zult bijven onthouden. Dat is toch heerlijk?
@Brillie: dat komt later volgens mij, daar is het nu nog niet het moment voor, er zijn nu eenmaal partijen die lijden en dat maakt de boel er niet vrolijker op.
Gelukkig zijn er geen kinderen, heel gelukkig, want die zijn altijd de dupe.
Wat dat betreft hebben honden het veel makkelijker.
Tranen van je kind doen heel veel pijn. Natuurlijk komt voor hem, Dana, Sil en Cor het zonnetje ook weer net zoals Joop en Ria gisteren voor het slapen gaan tegen elkaar zeiden, alleen duurt het nog ff. Maar het komt goed 
Toch wonderlijk, na acht jaar samenwonen toch nog trouwen en krak! Relaties zijn maar ingewikkelde dingen.
@Ina: ik vind het toch zo’n lief hondje, die kleine Mister. Triest voor jullie als ouders, zo’n scheiding. Je staat erbij en je kijkt ernaar, he? Sterkte!
Ik heb vandaag alleen maar een trieste lucht gezien hier, helaas. En je hebt gelijk, scheiden is altijd lijden…