Opbloeien
De ribes bloeit. Voorzichtige rose bloemetjes. Ik hoop mèt de ribes ook weer een beetje op te gaan bloeien, want ik doe dan misschien wel vrolijk en enthousiast, het gaat niet van harte. Er komt niets uit mijn handen, het enige dat ik doe is een beetje wandelen en zorgen dat man en hond te eten krijgen, dat er schone kleren zijn en dat we niet onder het stof bedolven raken. Mijn hoofd is wèl druk met allerlei gedachten en dat bezorgt me al weken een vage hoofdpijn, het zou fijn zijn als er ergens een knopje zat waarmee ik die gedachten even stil kon zetten. Want waarom heb ik toch altijd het gevoel dat ik alles verkeerd doe, waarom heb ik niet net zoveel energie als mijn vriendinnen, die creatief zijn, een goed gevulde dag hebben met allerlei sociale bezigheden en er bovendien ook nog eens mooi en goedgekleed uitzien en enkelen zelfs een man hebben die helpt in het huishouden. Misschien zie ik het bij die anderen ook wel te rooskleurig, misschien lopen zij ook wel net zo te tobben als ik en denken zij op hun beurt weer dat bij mij alles van een leien dakje gaat......
23 reacties
Het gras is altijd groener bij de buren Ria!
Voor de rest komt het stukje me bekend voor, op dat goedgekleed zijn na dan, want dat boeit mij dan weer niet 
Mag ik ook zo’n knopje als je het hebt gevonden?
Ik herken er meteen ook een aantal dingen in, en weet ook al dat we allemaal met dat soort twijfels en gedachten lopen.
Tegelijkertijd besef ik me ook, dat ik zelf iets veranderen moet….als de dingen die me opvallen me blijven irriteren…Dus Ria, neem het zoals het is, en kijk wat je anders wil. Jij maakt het verschil.
Even een dip of is het iets wat vaker gebeurt in deze tijd van het jaar, of zit het dieper? Misschien kun je het een beetje bestuderen, waar zit het hem nou precies in en kun je daar wat aan veranderen? Een beetje aandacht voor jezelf is af en toe heel goed. Maar vergis je inderdaad niet in al die perfecte anderen.
Sterkte ermee!
Uiterlijke schijn bedriegt Ria. Al die vrolijke opgepepte tiepjes hebben vast ook hun dipjes.
Denk eens aan al die bezoekers van jouw weblog, die genieten van wat jij hier publiceert.
Weet dat ieder huisje zijn kruisje heeft, je hoort of leest het niet altijd en dat is maar goed ook.
Het lijkt bij een ander altijd beter maar dat is het ook niet , iedereen heeft wel eens zo’n periode
Ik heb op het moment het idee dat ik achter de feiten aanren , daar wordt je moe van maar ik weet ook dat het weer overgaat
Volgens mij is het gras bij de buurman altijd groener hoor, je zou misschien schrikken als je alles van iedereen wist en dan ben je weer blij om naar je eigen huisje te gaan!
Denk maar niet dat die vriendinnen geen stress kennen. Schijn bedriegt, en zelf moet je gewoon loslaten dat je iets verkeerd zou doen!
blijf gewoon jezelf en kijk niet naar de anderen, doe wat je graag doet en laat de rest maar zagen en zeveren.
Een mens moet altijd zelf zorgen dat je het zelf naar de zin hebt.
Sommige mensen zijn meer met de indrukken van anderen bezig, tja, als dat gelukkig maakt.
en….je bent verslavend! Jazeker. Ik kan al bijna geen dag meer zonder je logjes dus reken jezelf dat ook maar aan.
Je hoeft je pas zorgen te gaan maken, als iedereen zegt dat je zorgen moet gaan maken. Tijd voor een knuffel!
Ik vind toch altijd echt wel zctief over komen. En op je weblog ben je aardig creatief. Dat doen die vriendinnen dan waarschijnlijk weer niet. Het zit wel goed hoor met jou.
MAR: heeee, ik was vanmiddag nog ff bij je in de buurt Bart: JA! Die zijn er, heel veel merk ik de laatste tijd! zo zie je maar, 't gaat echt over!
Dolby: Dank je! Floyd: jaja, ik doe mijn best.
Marcel: *knuffel trug*
Nanos: Dat denk ik eigenlijk ook, maar ja…..soms hè 
Ik ben af en toe behoorlijk jaloers op je creativiteit Ria!
(neem een zonnebankje. Doet wonderen voor mij)
@Bolus: zo gauw de zon weer warm is lig ik er breeduit in, ik hou niet van namaakzonnen, je droogt ervan uit en ‘t is slecht voor je huid. Maar als jij er baat bij hebt zeker doen hoor
al ben ik nog zo moe en uitgeteld, ik ga niet naar bed zonder even bij Ria langs te gaan, je bent een lekker origineel stuk eigenwijs en eigenlijk best een kattenkop. En je kan geestig en bondig schrijve, zelfs over een dip.
Ik zal onze landwerkers vragen of ik ook niet zo’n struik op het landgoed heb staan. Het komt mij wel bekend voor.